Rooijakkers kan terugkijken op een druk seizoen. Zo deed de Brabantse met Limburgse roots al mee aan La Vuelta Femenina, Giro d'Italia Women en de Tour de France Femmes, de drie grootste wielerrondes ter wereld. “Dat zijn wedstrijden die ik heel graag rijd en waar mijn kwaliteiten liggen. In de trainingen heb ik me er specifiek op gericht.”

Na de Giro en de Tour, begin augustus, was het tijd om heel even rust te nemen. “Ik merkte dat ik een reset nodig had, het was een drukke periode. Daarna besloot ik op eigen initiatief naar het Italiaanse Livigno te gaan voor een hoogtestage van tweeënhalve week ter voorbereiding op het WK. Ik zit er veel alleen, maar het is de investering waard.”

De hoogtestage is niet voor niks, want de wedstrijd in Rwanda heeft een lengte van 164,6 kilometer met zo’n 3350 hoogtemeters. “Een pittig parcours, maar het ligt me denk ik wel. Het zal slopend zijn en dat vind ik lekker. In principe is het hoe zwaarder, hoe beter.”

Tijdens het WK zal ze voornamelijk een ondersteunende rol krijgen. “Ik hoopte een plekje in de WK-selectie te bemachtigen en dat is gelukt. We hebben een sterke groep, waarbij Demi Vollering, Marianne Vos en Anna van der Breggen een hogere status hebben. Ik hoop mee te zitten in de finale en daar een rol te kunnen spelen voor Nederland. Maar een koers is onvoorspelbaar, je weet nooit hoe het loopt.”

Na het WK raakt de prof van Fenix-Deceuninck de fiets een paar weken niet aan. “Het topsportleventje kan ik dan even helemaal loslaten. Dat kan ik best extreem hoor, er mag qua voeding alles in.”

Daarna gaat de volledige focus op een nieuw seizoen, waarbij in de winter de basis wordt gelegd. “Het keihard werken om inhoud te kweken, vind ik een fijn gevoel. Ik train altijd graag. De winter is voor mij heel belangrijk. Het algemene niveau van het wielrennen neemt toe en ik moet mee. Door bijvoorbeeld hoogtestages, meer aandacht voor voeding en specifieke trainingen ben ik een betere renster geworden.”

Haar volle trainingsagenda zorgt er wel voor dat er vrijwel geen ruimte meer is voor strandraces. Op het zand was ze al drie keer Europees kampioene. “Het is misschien mogelijk om een paar wedstrijdjes te fietsen op het strand, maar verder gaat mijn volledige aandacht uit naar de weg.”

Met vorig jaar een derde plaats en onlangs een negende plek in de Tour de France Femmes, plus twee jaar op rij vierde in de Giro heeft ze zichzelf verrast. Het podium in de grote rondes is haar doel voor de komende jaren. “Vorig jaar heb ik echt een grote stap gezet richting de top en die vorm nam ik dit seizoen mee. Ik wil me verder ontwikkelen, dat zit ‘m vaak in kleine dingen. Daar heb ik vertrouwen in.”