Langzaam maar zeker verandert de Vlagheide, een kunstmatige heuvel ontstaan uit een voormalige vuilstortplaats, in een rode zee van vlaggen. Met zijn auto vol met vlaggetjes rijdt initiatiefnemer Jean Paul de Vries de heuvel op. "Op dit tempo gaat het heel snel al."

Hij heeft slechts twee dagen de tijd om de 15.000 vlaggen in tien hectare aan grond te steken. "Er komen gelukkig een heleboel mensen hier vrijwillig helpen, zo ook een schoolklas uit een dorp hier vlakbij. Dat is de nieuwe toekomst, zij moeten gaan nadenken over de wereld."

"Op een plek waar eigenlijk in 1944 de parachutisten in ellende zijn geland, realiseren ze nu vredeswerk", vertelt de Vries terwijl hij met trots naar zijn jonge helpers kijkt. "Een les uit een geschiedenisboek vergeten ze, maar dit vergeten ze nooit meer."

In maart van dit jaar kleurde een voormalig slagveld van de Eerste Wereldoorlog in Frankrijk rood. Het project is bedacht om oorlogsslachtoffers te herdenken, maar moet tegelijkertijd ook een krachtig symbool van vrede en verbondenheid zijn. De Vries: "Ik ben er een jaar of zes geleden mee gestart om de mensen bewust te maken van de waanzin van oorlog."

"Ik wil mensen laten zien dat het niet normaal is dat dit gebeurt", vult hij aan. "Ik heb altijd de ogen van de militairen en burgers bekeken die in oorlog zitten. Steeds denk ik, hoe kunnen mensen dit elkaar toch aandoen. Daar wil ik tegenin gaan en daarom ben ik tot dit project gekomen."

De vlaggen zijn allemaal rood. "Dat staat voor het gevloeide bloed, maar het is ook de kleur van de liefde. Iedere militair is wel geliefd door iemand. De massa vlaggen die je hier ziet, laat je beseffen van wat er hier is gebeurd."

De visie van de initiatiefnemer blijkt veel breder te worden gedragen. Zo komt de 18-jarige Réan Gerritsen helemaal uit het Overijsselse Hardenberg om de Vries te helpen. "In Frankrijk, waar het project voor de eerste keer plaatsvond, was ik er ook bij. Ik vind de gedachte erachter erg tof."

"Het is iets om trots op te zijn als het straks klaar is", vult Réan aan, terwijl hij op zijn klompen ondertussen doorgaat met het steken van de vlaggen. "Ik heb er al wel een paar honderd gezet vandaag en morgen ga ik weer verder. Ik slaap in een bed& breakfast om de hoek."

Iets verderop staat Bernadette Roestenberg uit Liempde. "Ik ga zo beginnen aan mijn eerste vlag", vertelt ze trots. "Ik ben hier, omdat ik wil herdenken en ik ben voor vrede. Als je hier bezig bent, dan krijg je toch kippenvel. Het dringt pas echt tot je door hoe ernstig oorlog is als je dit ziet."