Het voorstel om een nieuw monument te maken, kwam van de Tilburgse fractie van de PvdA en is geïnspireerd op het boek 'Het verdriet van Tilburg'. De opa van schrijver Maarten van Riel was textielarbeider. Met een persoonlijk verhaal beschrijft Van Riel in het boek de historie van de Tilburgse textielindustrie.

Die bedrijfstak was zo groot dat er in de negentiende eeuw meer dan zeventig textielfabrieken in de stad waren en duizenden mensen er werkten. In het boek schrijft Van Riel ook over het gebrek aan een blijvend monument voor de Tilburgse textielindustrie. "...en dat betekent dat er niks in de stad herinnert aan de mensen die niet konden ontsnappen, die de fabriek niet konden verlaten om elders hun geld te verdienen of carrière te maken. Er is niks dat memoreert aan arbeiders die verstrikt raakten in de weefgetouwen, niet voor de kinderen die rondsjokten in de fabrieken, niet voor de ongeschoolde dove arbeiders die zich kapotwerkten", benoemt Van Riel in zijn boek het gemis.

Stefan Jansen, fractievoorzitter van de PvdA: "Andere gemeenten in Nederland, zoals de mijnstreek van Limburg of Rotterdam met de haven, brengen wel een ode aan de mannen en vrouwen die de economie van hun steden hebben gevormd. In Tilburg hebben we dat helaas nog niet gedaan. We kunnen hier op z’n Tilburgs echt iets moois neerzetten dat recht doet aan de textielarbeiders."

Het gemeentebestuur moet voor 1 januari 2026 met een plan komen voor het monument, waarbij ook Van Riel en het Tilburgse textielmuseum een rol krijgen.