Als de eerste vrachtwagen voorbij zorgcentrum De Watersteeg rijdt, verschijnt er een grote lach op het gezicht van Leandro. Praten kan hij niet meer. Maar hij geniet zichtbaar van de speciaal voor hem georganiseerde tocht. En dat raakt zijn familie. "Ik zie dat hij volop geniet", vertelt stiefbroer Jan Zeggelaar. "Dat komt bij ons allemaal wel binnen."

Leandro reed 3,5 jaar geleden met zijn auto tegen een boom. Hij lag lange tijd in coma, communicatie met de jongen is sindsdien niet meer mogelijk. Daarom hebben zijn ouders nu besloten hem los te laten. Om Leandro nog een keer zo te zien genieten is voor de familie heel bijzonder. "Dat komt bij ons allemaal wel binnen", zegt Jan met een brok in zijn keel. "Want dit is wat we nog hebben, zijn lach. Daar konden we altijd van genieten dus om die nog een keer te zien, doet heel veel."

De tocht is georganiseerd door Tom Berkers, de mentor van Leandro’s oude school. Hij had een speciale band met de jongen. "Toen ik het nieuws van zijn ongeluk hoorde, vond ik het heel heftig. Nu, ruim drieënhalf jaar verder, is het niet beter geworden. Als dan de keuze gemaakt wordt om ermee te stoppen doet dat keiveel verdriet. Je kan niks doen behalve dit."

Zo'n 145 chauffeurs brachten Leandro een laatste groet. Sommigen stapten zelfs even uit om hem een hand te geven. Veel van hen hadden gemengde gevoelens. "Een mooi gevoel, maar ook heel verdrietig", legt chauffeur Ben Willemse uit. "Het is een eerbetoon naar die jongen toe. Want dit is het laatste wat je voor hem kan doen." "Het is zo'n aangrijpend verhaal. Ik heb er een brok van in mijn keel. We willen die jongen de beste dag van zijn leven geven", vult Floris ten Doesschate aan.

En die missie lijkt te zijn geslaagd. Met een stralende Leandro naast zich kan stiefbroer Jan nog maar een ding zeggen. "Dit vergeet je nooit meer. Dit is fantastisch."