Hans doet dankzij redders weer mee aan de Singelloop: ‘Heel veel geluk’
Hans voelde zich op 6 oktober 2024 uitstekend. Hij genoot tijdens de Singelloop in zijn woonplaats Breda van het enthousiasme van het massaal aanwezige publiek. Maar na ongeveer 17 kilometer kreeg hij het gevoel dat hij wilde gaan liggen. "Dat was een vreemde gedachte. Daarna ging het licht uit."
Hij viel plotseling op de grond. Iemand die langs de route stond, startte met reanimeren. "Bart had zelf een halve marathon gelopen en zag langs de kant dat ik in elkaar zakte. Hij heeft me minutenlang gereanimeerd en mond-op-mondbeademing gegeven. Hij was er zo moe van dat iemand anders uit het publiek de beademing over heeft genomen. Daarna waren de sportdokters op de plek. En gelukkig was er snel 112 gebeld."
"Het was heel spannend of ik het zou overleven."
Bij de tweede klap van een AED kwam de docent op een middelbare school weer bij. "Ik lag er een minuut of zes, eigenlijk is dat te lang. Het was heel spannend of ik het zou overleven. Toen ik bijkwam, zag ik bezorgde blikken om me heen. Ik rook zelfs dat er iets aan de hand was. Het leek een slechte film."
In het Amphia Ziekenhuis in Breda bleek dat twee van de drie kransslagaders dicht zaten. "Ik zie het als een foutje van moeder natuur. De ene heeft slechte knieën, de ander hooikoorts en ik had dit. In het ziekenhuis bleek het helemaal mis te zijn. Er volgde een openhartoperatie waarin ze alles moesten vervangen en er is een inwendige defibrillator geplaatst."
Hans lag een maand in het ziekenhuis en revalideerde maandenlang. Nu bijna een jaar later beseft hij dat hij heel veel geluk heeft gehad. "Als het dan toch moest gebeuren, dan maar bij een drukbezocht evenement. Was het bijvoorbeeld bij een training gebeurd met niemand in de buurt, dan was ik er niet meer geweest. Dankzij meerdere helden leef ik nog."
Eenvoudig was de revalidatie niet. Lichamelijk lag er een enorme uitdaging voor Hans, maar mentaal had hij ook een flinke klap gehad. "Het duurde best lang voordat ik het vertrouwen in mijn lichaam terug had. Ik ben enorm geholpen door een team van specialisten. Ook voor mijn naasten was het een zware tijd. Mijn vrouw Danielle heeft het gezin staande gehouden, daar heb ik diep respect voor. Ook de jongens hebben het fantastisch gedaan."
Het sporten pikte de Brabander weer op toen hij er lichamelijk en mentaal klaar voor was. Triatlon is zijn passie en hij traint vijf keer per week. Hans staat op zondag 5 oktober aan de start van de 10 kilometer van de Singelloop. "Ik doe met mijn vrouw mee en het jaar daarop met Bart, mijn redder die echt het verschil gemaakt heeft. Angst heb ik bijna niet meer, in mijn lichaam is er zoveel vervangen. Als je auto een nieuwe motor krijgt, kun je ook voor langere tijd door."
En wat als hij langs de plek komt waar zijn hart op hield met kloppen? "Dat voelt niet lekker, het is geen fijne plek voor me. Ik heb het wel een plekje kunnen geven."
Groot feest
Tijdens de Bredase Singelloop komen er 25000 sporters in actie. Dat is volgens voorzitter Willem Butz het maximum. "Ons doel is niet om zoveel mogelijk te groeien, maar om er een groot feest van te maken. Met deze aantallen lukt dat."
Volgens hem ligt er een enorme puzzel om een veilig evenement neer te zetten. "Met zoveel deelnemers en 30.000 tot 40.000 bezoekers is het heel belangrijk om de veiligheid op orde te hebben. Zorgen maken we ons niet, maar we onderschatten het zeker niet. We hebben 600 vrijwilligers, maar ook besteden we veel uit aan professionals. Het is weer gelukt om de puzzelstukjes op de juiste plek te krijgen."
Volgens Butz is de Bredase Singelloop één van de meest bijzondere sportevenementen van Nederland. "We combineren het hardlopen met het bourgondische wat Breda te bieden heeft. En na het sporten gaan de deelnemers genieten van de gezelligheid."