Piet (85) krijgt de hoogste onderscheiding voor zijn hulp in Oekraïne
In 1992 begon Piet met hulp bieden aan kinderen in het Oekraïense plaatsje Lyiv. Daar lagen slachtoffers van de kernramp in het 'Tsjernobyl-ziekenhuis'. Met zijn Stichting Humanitaire Hulp Kinderen Oekraïne werd het gebouw opgeknapt en kwamen er nieuwe bedden en meer kennis en kunde.
Twintig jaar geleden kreeg Piet zijn eerste onderscheiding en vijf jaar later kreeg hij de tweede. Nu krijgt hij van de ambassadeur van Oekraïne zijn derde onderscheiding uitgereikt in woonlandschap De Leyhoeve in Tilburg. "Ik ben wel verrast want dit is de laatste en hoogste onderscheiding. Hoger en mooier kan niet."
"Vanuit de hoofdstad Kiev hadden ze een mail gestuurd en naderhand heeft de ambassade een brief gestuurd dat president Zelensky me heeft benoemd." Piet is de enige die tot nu toe in Nederland zo'n onderscheiding krijgt. "Dat komt omdat ik dit al meer dan dertig jaar doe. Mensen die dit tien jaar doen krijgen de eerste of tweede onderscheiding. Bij de derde zijn de meesten dood."
Met zijn stichting werkt Piet aan verschillende projecten. "We helpen kinderen die op een mijn zijn getrapt en een amputatie hebben. Ze krijgen een prothese of een scootmobiel. We hebben ook een weeshuis gerenoveerd en we proberen kinderen die in de gevangenis komen vrij te krijgen."
"Anders waren ze met een geit of koe de wei in gestuurd, nu kunnen ze met het normale leven meedoen."
Een van de projecten waar Piet het meest trots op is, is een laserapparaat om verminkte kinderen mee te behandelen. "En het programma 'Spreken en verstaan met computer' voor dove kinderen. Anders waren ze met een geit of koe de wei in gestuurd en nu kunnen ze met het normale leven meedoen."
De oorlog houdt Piet niet tegen om nog steeds naar Oekraïne te gaan. "De machteloosheid speelt wel. Je wil meer doen, maar je kunt niet alles doen. En je kunt ook niet overal heen omdat het te dicht bij de vuurlinie is."
Over twee weken gaat Piet weer die kant op om te helpen bij de projecten en om nieuwe dingen op te zetten. "En deze keer ga ik daar ook mijn verjaardag vieren", vertelt Piet. "De mensen daar zijn echt als een tweede familie."
Vorig jaar maakte Omroep Brabant een portret over Piet:
