Van alle marathons die hij afrondde, heeft hij een medaille. Met trots laat Johan van Litsenburg zijn verzameling zien. Iedere marathon heeft z’n eigen verhaal: zijn eerste in Apeldoorn in 1983, de marathon van New York die de meeste indruk maakte, of de 42,195 kilometer door de prachtige natuur van de Franse Alpen.

De marathon blijft voor hem een bijzondere uitdaging, in welk land of welke plaats hij dan ook start. “Het is een afstand die niet iedereen kan lopen. Ik weet niet of je een beetje gek moet zijn om mee te doen — de meeste mensen denken van wel. Ik weet niet beter dan ieder jaar die kilometers lopen. Als je het hebt volbracht, dan geeft dat een gelukzalig gevoel.”

In 2019 stond hij op 79 marathons en ontstond de wens om de 100 te halen. “De 80 was een mooi doel, maar ik dacht al snel aan 100. Om dat aantal te halen, kon ik het niet uitsmeren over twintig jaar. Wie weet hoe lang ik nog kan lopen. Daarom besloot ik per jaar zeven of acht marathons in te plannen.”

De honderdste marathon noemt hij een magisch getal. Sowieso heeft Van Litsenburg iets met getallen. “De marathon van Amsterdam was de zestigste die ik liep, en dat op mijn zestigste verjaardag. Mijn 25ste marathon was in Apeldoorn, die toen voor de 25ste keer werd gehouden. De honderdste vind ik een heel mooi getal, maar dat betekent niet dat ik stop. Ik ga zo lang mogelijk proberen te lopen.”

De mijlpaal is niet voor niets in Eindhoven: de stad waar hij geboren is, zo’n 25 jaar woonde en waar hij veel mensen kent. Hij liep de Marathon Eindhoven al achttien keer en geniet iedere keer weer van de sport en de vele toeschouwers langs het parcours.

De Brabander is dan wel 72 jaar, maar hij is fysiek topfit en heeft veel energie. Ook mentaal zit het goed bij hem, en dat is nodig, want een marathon verloopt zeker niet altijd vlekkeloos. Als het lichaam even protesteert, wandelt hij een stukje om weer genoeg kracht op te doen om verder te lopen. “Het belangrijkste is dat ik er altijd in geloof dat ik de finish kan halen. Als je dat hebt en niet twijfelt, dan kun je het bereiken. Het levert me altijd een heel trots gevoel op.”