De zwarte Labrador Pip weet genoeg als Christiaan zijn jagerskleding aantrekt en de auto pakt richting het bos. Ze mag mee en kan daar al haar energie kwijt. Pip is volgens Christiaan een uitstekende speurhond en onmisbaar voor de jacht.

Volgens hem bestaan er veel vooroordelen over zijn hobby. Het beeld dat jagers dieren alleen voor hun plezier afschieten, bestrijdt hij. “Mensen weten vaak niet wat jagers precies doen. Ik denk dat de negativiteit veel uit emotie komt en dat begrijp ik ook."

Jagers worden in sommige gevallen door de provincie of andere partijen ingezet voor populatiebeheer, bijvoorbeeld bij reeën. "We moeten juist meer het gesprek met elkaar aangaan om kennis uit te wisselen zodat we elkaar begrijpen en respecteren. Dat wil niet zeggen dat we het altijd eens hoeven te zijn.”

Terwijl Christiaan met Pip door het bos loopt, wijst hij naar een afgeknabbelde tak. “Daaraan zie je dat er een dominante bok in het gebied zit. Je kunt er ook schade aan aflezen. Als er te veel reeën in een gebied leven, heeft dat effect op de bosverjonging.”

Reeën knabbelen bijvoorbeeld jonge bomen af. Na het afschieten van een dier is een jager verplicht dit te melden bij de Faunabeheereenheid. Zo wordt bijgehouden hoeveel dieren er op welk moment zijn geschoten.

Ook in het natuurgebied bij Stiphout leven reeën, vlak naast boerenland en een drukke weg. “Daar komen veel belangen samen. We willen het aantal aanrijdingen tussen auto’s en reeën omlaag brengen. Daarom kijken we hoeveel dieren er in een gebied leven en het aantal aanrijdingen om te bepalen welke dieren en in welke leeftijdscategorie we afschieten.”

Christiaan kreeg het jagen met de paplepel ingegoten. Als kind ging hij veel met zijn vader op pad om naar eenden en ganzen te kijken. “Daar ontwikkelde ik mijn passie voor natuur. Een jager is in de eerste plaats iemand die veel van de natuur weet en daar ook van houdt. Je moet er vaak op uit om te kijken wat er gebeurt. Je staat niet alleen met een geweer in het veld.”

Op zijn 21ste haalde hij zijn papieren waarmee hij officieel geregistreerd staat als jager. “Je doet er ongeveer een jaar over als je alles in één keer haalt," legt hij uit terwijl hond Pip weer de auto ingaat na een rondje door de bossen. "Je leert over ecologie, dierziekten en wetgeving, maar ook hoe je met een wapen omgaat. En voordat je je vergunning krijgt, word je gescreend door de politie."