Het moet een gruwelijk en bizar tafereel zijn geweest op de Heer van Roodestraat in Mierlo op 16 maart 2024, waar de moeder en de kinderen pas vier maanden woonden, nadat vader al in 2021 naar Nederland was gevlucht. Ayat werd bijna twintig keer gestoken en zakte daarna op straat in elkaar. Haar vier kinderen gilden en zaten onder het bloed. Zij hadden hun vader hun moeder zien steken, waar hij haar maar kon raken. Hun moeder overleed voor hun ogen op straat.

Mohamed B. leeft al anderhalf jaar in een nachtmerrie en slaapt er niet van, vertelde hij. Hij heeft dit nooit gewild, huilde hij de hele zitting. Hij zou zijn leven geven om zijn vrouw terug te krijgen. De tissues waren dan ook niet aan te slepen tijdens de zitting, want B. huilde vaak en hard tijdens de behandeling van het gruwelijke dossier.

Gaandeweg de ochtend werd duidelijk wat voor drama zich in korte tijd afspeelde op die late zaterdagmiddag in maart. B. bleek echter de enige die gelooft dat zijn vrouw als eerste een mes pakte, waarna hij het afpakte om haar uit verdediging te steken. De kinderen zeggen juist dat hun vader een mes had en hun moeder stak.

Mohamed en Ayat hadden ruzie in de keuken, zo bleek. Het was ramadan en zij was aan het koken. Ze verweet Mohamed dat hij nog steeds geen magnetron had gekocht. Er ontstond ruzie en die werd steeds luider en feller. De twee hadden al afgesproken na het Suikerfeest te gaan scheiden, maar zover was het nog niet gekomen.

Mohamed riep dat hij Ayat zou doden, ‘dat je bloed huilt en niemand weet waar je bent’. Ayat schreeuwde dat ze de kinderen mee ging nemen. Ze riep dat Mohamed ‘een schoen was, die ze nu uit ging trekken’ en dat hij ‘geen eer meer had’. In de Syrische cultuur is dat een diepe belediging en een grote minachting van een man.

Dat moet de woede bij Mohamed tot een kookpunt hebben gebracht. Zijn oudste zoon van toen 12 zag dat papa een mes pakte en achter moeder aanging, die schreeuwend om hulp de achtertuin was ingelopen. Hun vier kinderen, die tussen de 6 en 12 waren destijds, probeerden hun vader nog tegen te houden.

Zij liepen zelf ook allerlei snijwonden op, maar hun moeder werd het hardst geraakt. De vrouw liep elf steekwonden en acht snijwonden op over haar hele lichaam. Haar hals was voor een groot deel doorgesneden en haar longen, borstholte en belangrijke aderen waren geraakt.

De vrouw wist nog uit de tuin te vluchten, samen met haar kinderen, maar zakte op straat in elkaar. Ondertussen riep Mohamed naar zijn dochter van 20, uit een eerdere relatie, dat zij zijn paspoort moest zoeken. Korte tijd later werd hij aangehouden in een steegje achter het huis met een koffer.

Ben jij geïnteresseerd in nog meer bijzondere rechtbankverhalen? Abonneer je dan op onze podcast en mis niks over criminaliteit en rechtszaken in Brabant.

De vier kinderen van Ayat en Mohamed zijn sinds die dag vorig jaar maart hun vader én hun moeder kwijt. De meerderjarige dochter van Mohamed zorgt nu voor de kinderen, samen met een voogd. De kinderen willen hun vader ook niet meer zien. De oudste zoon (nu 14) wilde bijvoorbeeld niet in dezelfde rechtszaal zitten als zijn vader en volgde de zaak via een videoverbinding.

Mohamed B. bleef maar volhouden dat zijn vrouw de agressor was, maar de verklaringen van zijn kinderen geven duidelijk het tegenovergestelde aan. En de officier van justitie gaat er ook vanuit dat Mohamed schuld heeft. Volgens de officier nam B. een groot mes van 22 centimeter mee naar buiten om zijn vrouw te steken. Voor het doodsteken van zijn vrouw, omdat ze wilde scheiden en hij het niet kon verkroppen dat zij controle wilde over haar leven, eiste hij vijftien jaar cel.

Mohamed bleef maar huilen en heen en weer schuiven op zijn stoel. Zijn leven is altijd zwaar geweest en is nu helemaal een hel. Hij verloor al een zoon aan zelfmoord in een vluchtelingenkamp in Jordanië en zeventien familieleden werden gedood in de oorlog in Syrië. Na de dood van zijn vrouw ziet hij zijn vijf kinderen ook niet meer. Hij heeft al meermalen gedreigd dat ‘zijn leven zo geen zin meer heeft’.

Mohamed zwoer dat hij Ayat niet wilde doden. Hij bleef erbij dat Ayat als eerste een aardappelschilmesje had gepakt en dat hij dat had afgepakt. Hoe hij haar vervolgens met dat mesje zou hebben gedood, herinnert hij zich niet meer. Zijn advocaat ging dan ook uit van noodweer en vroeg om ontslag van alle rechtsvervolging.

De uitspraak in deze zaak is op 5 november.