Kinderen slachtoffer van sadistische afpersing: zo herken je dit als ouder
Een 25-jarige man uit Eindhoven is in juni opgepakt omdat hij een grote rol speelde binnen een online sadistisch netwerk, wist onderzoeksprogramma Zembla te achterhalen. In bepaalde chatgroepen gaan vreselijke beelden rond van jonge slachtoffers. Denk aan beelden van onder meer zelfverminking, marteling en kinderporno, gemaakt door jongeren.
Zelfs jonge kinderen raken in de ban van dit soort extreme afpersing. “Het gaat om jeugdige slachtoffers. Vanaf zo’n acht tot zeventien jaar. Vaak zijn de opdrachtgevers ook tieners”, weet Meike Willebrands, woordvoerder bij het Landelijk Parket van het Openbaar Ministerie. “Slachtoffers worden geronseld op bijvoorbeeld websites voor mensen met anorexia of via gameplatforms, zoals Roblox.”
"Voordat je het weet, zit je in de tang van iemand die hele kwade bedoelingen heeft."
Hoe kan het dat jongeren hierin verzeild raken? “Het begint bij een vertrouwensband”, zegt de woordvoerder. “Voordat je het weet, zit je in de tang van iemand die hele kwade bedoelingen heeft.”
Sadistisch netwerk 764
De 25-jarige Eindhovenaar zou meerdere groepen hebben geleid binnen het online sadistisch netwerk ‘764’. De beelden worden vaak gedeeld op platforms als Telegram en Discord.
Wereldwijd zijn er naar schatting enkele duizenden leden. Deze zomer wees onderzoek van NRC al uit dat er 25 mensen uit Nederland betrokken lijken te zijn.
Het Openbaar Ministerie brengt de Eindhovenaar dinsdag voor de rechter in een tussentijdse zitting. Het OM beschuldigt hem onder meer van het manipuleren van jonge slachtoffers.
Volgens haar is het daarom belangrijk dat ouders met hun kinderen in gesprek gaan zodat ze weten wat er online gebeurt. Die mening deelt een begeleider van Sterk Huis, een stichting uit Goirle die mensen helpt bij lastige of bedreigende situaties.
“Vraag ook wat er minder leuk is en wat dat dan is.”
Deze begeleider vertelt dat het vaak gaat om kwetsbare jongeren die slachtoffer worden. Zij is van mening dat scholen veel kunnen betekenen op dit gebied door middel van voorlichting. Maar ook thuis kunnen ouders hier alert op zijn. Zo is het goed om als ouders oprecht geïnteresseerd zijn in wat je kind online doet, dat is goed voor de vertrouwensband.
“Stel vragen als: goh, laat eens zien welk spel je speelt. Met wie praat je dan en hoe weet je zeker dat het een leeftijdsgenoot is? Waar heb je het dan over?”, noemt ze als voorbeelden. Ook belangrijk: “Vraag ook wat er minder leuk is en wat dat dan is.”
De begeleider van Sterk Huis heeft zelf nog nooit een slachtoffer geholpen die te maken had met sadistische online afpersing. Ze verwacht dat bepaalde rode vlaggen bij online grensoverschrijdend gedrag vergelijkbaar zijn met de misbruikzaken waar ze wel mee te maken heeft gehad.
Je terugtrekken, verandering in gedrag, ineens ander soort kleding dragen: het kunnen tekenen zijn dat er iets aan de hand is. “Als kinderen zich onttrekken aan dingen die eerder heel normaal waren, dan kan dat een groot signaal zijn.”
Kinderen laten zich bijvoorbeeld niet meer zien op school of gaan ineens met hele andere vrienden om. “Zij zijn bang om hulp te vragen en durven niet eerlijk te zijn. Hierdoor komen ze van de ene ellende in de andere.”
