Doordeweeks gaat bij Nick Regter om vijf uur 's ochtends de wekker. Hij gaat eerst een uur fietsen en werkt daarna als dakdekker samen met zijn vader. “Na het werk ga ik een uur slapen, eten en daarna iedere avond keihard trainen: van zak-, kracht- tot spartrainingen. Ik steek er veel tijd in.”

Hij geniet van zijn leven, al noemt hij het wel zwaar. “Dat ik naast de topsport moet werken, vind ik niet erg. Het is ook wel fijn om met je gedachten ergens anders te zijn dan alleen maar bij kickboksen. Ik weet niet of het goed is om je maar op één ding te focussen.”

Ook na zijn tweede wereldtitel blijft hij fulltime werken als dakdekker. “Natuurlijk zou ik liever meer geld verdienen met mijn sport, maar als het er niet is, is het er niet. Veel mensen denken dat het een droomleventje is, maar wij in de lichtere gewichtsklassen zijn geen Rico Verhoeven of andere bekende zwaargewichten.”

Met het gewonnen gevecht zaterdagavond in Dordrecht viel er veel spanning van zijn schouders. “Ik was ervan overtuigd dat ik ging winnen, want ik had er heel veel voor gedaan. Maar toch voelde ik vooraf de angst om misschien een fout te maken. Het is een beetje faalangst. Ik ben zelf een keer knock-out gegaan, daar werd ik onzeker van. Ook verloor ik mijn laatste wereldtitelgevecht. Mensen schrijven je al snel af: je bent vaak zo goed als je laatste wedstrijd.”

Regter verwacht de komende jaren mooie nieuwe sportieve uitdagingen. “Ik zit heel goed bij Enfusion en zie daar zeker nog vechters waar ik me tegen kan bewijzen. Een overstap naar GLORY, de bekendste kickboksorganisatie, zou mooi zijn, al richten die zich de laatste tijd wat vaker op de zwaargewichten. Een avontuur in Azië is ook een droom van me. Mijn knock-out zaterdagavond zal zeker zijn opgevallen, dus je weet nooit wat er gaat volgen.”