Er wordt volop gezaagd en geboord in het klaslokaal van het Vakcollege Parmant Innova in Eindhoven. “We kunnen proberen om de ingang nog aan te passen door iets van de lange kant af te halen,” zegt de 14-jarige Dean van Schaijk tegen zijn klasgenoot Lars van Hout. De twee zetten samen een verblijf voor egels in elkaar.

“Een aantal uit de klas maakte het frame voor het huisje. Lars en ik zijn verantwoordelijk voor de buitenkant. Ik vind het een mooi project, omdat je iets voor de buurt doet. Dat is mooi.” Eva Broekhuijse is ook betrokken bij het project namens Stichting Bewonersorganisatie Burghplan. Zij wil verbinding zoeken tussen de buurt en de school en daar past deze opdracht volgens haar uitstekend bij. “Als je elkaar kent, kijk je naar elkaar om. Naar de egels omkijken is belangrijk, maar ook naar elkaar.”

De afgelopen tijd kwamen egelhuisjes in opspraak. Sommige ingangen waren te klein, waardoor zwangere egels hun buik moesten intrekken om naar binnen te komen. Dat kan leiden tot inwendige bloedingen. Ook wordt niet altijd het juiste materiaal gebruikt.

Een goed verblijf is gemaakt van hardhout en is vijftig centimeter breed en veertig centimeter hoog. Dean en Lars pakken voor de zekerheid de meetlat erbij. “De breedte is 58,5 centimeter en de lengte zestig centimeter. De egel heeft voldoende ruimte.”

Na het opmeten en schuren denken Dean en Lars dat het hokje klaar is. Maar eerst velt docent Peter Lubbers zijn oordeel. Na zijn goedkeuring gaan de twee samen met Eva en Peter op pad. “We gaan het egelhuisje bezorgen in de buurt en kijken of ze het mooi vinden.”

Een paar straten verderop komt het egelverblijf te staan. Dean belt aan bij Tiny Korsten. “Hallo, wij hebben een egelhuisje gemaakt en we willen kijken wat u ervan vindt.”
Al snel geeft Tiny haar goedkeuring. “Hartstikke fijn. Zet maar in de struiken, daar komt de egel altijd eten.”

Tiny is dol op de egels en blij met de samenwerking met de school. “Ik vind het schattige beestjes om te zien. Ik hoorde dat er egelhuisjes tekort waren. We hebben goede connecties met de vakschool, en dat gaat prima. We hoeven maar te vragen en de school helpt ons met van alles en nog wat.”

Verspreid over de Eindhovense woonwijk deelde Eva al verschillende egelhuisjes uit. “Er zijn al egels gezien in achtertuinen en in het struikgewas. Er was zeker behoefte aan, en heel de buurt is opgestaan om de egels een plekje te geven.” Binnenkort worden de huisjes gecontroleerd. “We lopen ze na en kijken of ze in orde zijn. Ook hebben we goed gelet op de afmetingen en de materialen, zodat alle dikke zwangere egels er makkelijk in en uit kunnen.” Nu is het voor Tiny te hopen dat de egels de weg naar hun nieuwe verblijf ook weten te vinden. Dean is in ieder geval tevreden met het eindresultaat.