Het geluid van Emily’s hoge blokhakken klinkt door de gangen van kunstacademie Sint Joost in Breda. Ze bekijkt haar oude school met een grote glimlach op haar gezicht. Dit is de plek waar haar carrière als dragqueen acht jaar geleden begon. Ze loopt haar oude atelierruimte in. “Wat grappig om dit weer terug te zien, hier heb ik mijn eerste teksten geschreven”, lacht ze.

Emily vertelt over haar eerste ervaring al dragqueen. “In het eerste jaar van de opleiding mocht je veel experimenteren. Voor een kunstproject besloot ik voor het eerst als dragqueen midden in een drukke winkelstraat van Breda te gaan staan. We maakten foto’s van reacties van voorbijgangers op straat.”

De reacties vlogen de toen 20-jarige Emily om de oren. “Ik ben die dag zó vaak uitgescholden, maar ik heb ook zoveel positieve reacties gehad. Als je kunst maakt wíl je ook dat het reacties oproept. Juist wanneer die niet alleen maar positief zijn, heb je iets te pakken.”

Het project was slechts het begin van een reis die haar van ‘Miss Travestie-Noord-Brabant’ naar dragshows in Nijmegen bracht en uiteindelijk zelfs leidde tot House of Salvia in Breda. Ze geeft hier met andere dragqueens elke maand een show.

En nu doet ze mee aan het COC-songfestival. Ze vertegenwoordigd het COC Tilburg-Breda. “Ik ben super trots dat ik onze regio mag vertegenwoordigen. Ons COC is twee jaar afwezig geweest, dus het wordt tijd om ons weer op de kaart te zetten.”

Het COC-songfestival vindt voor de 29ste keer plaats en biedt een podium voor ‘het roze lied’ oftewel muziek met de lhbti+ community als thema. Voor Emily is het COC heel belangrijk. “Zij zijn de oudste belangenorganisatie voor lhbti+’ers en hebben meegeholpen om het homohuwelijk te legaliseren. Ik vind het ontzettend gaaf dat ik op hun podium mag staan.”

Emily legt uit wat dit songfestival uniek maakt. “Hier gaan alle nummers over queer zijn en krijg je van negen verschillende mensen een ander perspectief te horen: het plezier, maar ook de worstelingen. Dat maakt dit songfestival veel universeler dan een Eurovisie Songfestival.”

Vanuit de atelierruimte loopt Emily door naar de muziekstudio in de kunstacademie. Tijd om nog even te oefenen voor ze morgen de jury mag gaan overtuigen met haar nummer. Het uptempo nummer beschrijft haar eerste ervaringen in het queer-uitgaansleven, toen ze net uit de kast was gekomen. "Ik kon mezelf soms heel erg vinden, maar ook weer kwijtraken in de club”, legt ze uit. Het nummer gaat niet alleen over de mooie kanten van het uitgaan, maar ook over de gevaren van verdovende middelen en oppervlakkige relaties.

Daarmee probeert ze jonge lhbti+’ers ook te waarschuwen. "De queerscene is een fijne omgeving, maar ook een kwetsbare groep. Je kunt gemakkelijk misbruik maken van mensen die net uit de kast komen, omdat ze gevoelig zijn voor complimentjes en afwijzing." Helaas heeft Emily daar zelf ook ervaring mee. “Iemand die ik aan het begin heel erg vertrouwde heeft seksueel misbruik van mij gemaakt. Het was een van de eerste bij wie ik uit de kast was gekomen. Ik was toen 13 jaar oud, hij 35.”

Emily heeft nu een duidelijk doel voor ogen. “Voor mij is mijn muziek echt een manier om gesprekken te openen. Met mijn draghouse House of Salvia wil ik ook dat anderen een liefdevolle en veilige plek hebben die ik zelf niet heb gehad aan het begin."

Na wat oefenen in de studio, wordt het tijd om te gaan voor Emily. Ze is nog hard bezig met de puntjes op de i voor haar outfit. “Ik ben nog druk bezig met het beplakken van mijn wc-ontstopper met duizend kleine diamantjes. Dat wordt de standaard voor mijn microfoon”, zegt ze lachend.

Zaterdagavond is het zover, dan mag ze de jury in het Zeeuwse Middelburg proberen te overtuigen van haar zangtalent. “Ik hoop natuurlijk op de winst, maar ik ben al heel blij en trots dat ik mijn regio weer mag vertegenwoordigen.”