Spreekrecht van vader van Chantal
We zijn hier vandaag aanwezig voor de berechtiging van dit monster, deze verschrikkelijke duivel. Wij willen hier niet zijn... wij hebben hier niet om gevraagd. We zijn allemaal diep geraakt doordat dit monster ons leven, op 27 Juli 2024, KAPOT maakte. Hij nam Chantal haar leven af en maakte daarmee ook onze levens kapot.
We kunnen het nog steeds niet bevatten. Toch dragen wij dit de rest van ons leven mee, elke dag.
Dit monster heeft onze dochter, kleindochter, zus, moeder, vriendin en vrouw uit ons leven weg gerukt. Hij heeft haar de laatste jaren bij ons weggehouden, haar van ons vervreemd, haar van de wereld geïsoleerd.
Dit monster isoleerde ook haar kind. Hield hem thuis, hij ging niet naar school of naar een dokter. Zag geen andere kinderen.
Dat gebeurde slinks, beetje bij beetje. In het begin dachten wij dat ze iemand gevonden had waar ze "liefde" van kreeg en die goed voor haar was. Iemand die ze vertrouwde, die haar geluk, bescherming en plezier bracht. Hij werd de vader van haar kind en het leek in het begin een gelukkig gezin.
Het was vreselijk om te moeten aanschouwen hoe dat veranderde. Hoe we haar niet meer konden bereiken. Hoe het contact minder en minder werd. Elke dag hoopten we dat het weer beter zou worden, wij bleven volhouden, contact zoeken. Een berichtje, een kaartje, een cadeautje... maar het bleek niet
Chantal was een lieve meid, er zat geen kwaad in. Ze was vrolijk, werkte hard en had haar eigen willetje. Ze was een goede moeder voor haar zoon en zou ook een hele goede moeder zijn geweest voor het andere kindje... het jongetje die ze nog bij zich droeg.
En toen die dag... Dat ene telefoontje veranderde ons leven. De grond zakt onder je voeten weg als je te horen krijgt dat je kind, je zus, er niet meer is.
De politie vertelde ons; "Ze is levenloos aangetroffen in haar woning, onder erbarmelijke omstandigheden."
Later kregen we meer informatie; "Haar zoontje leeft nog, maar ook hij is mishandeld, zowel lichamelijk als geestelijk. Hij is verwaarloosd en sterk vermagerd"
En .."Hij was in de woning tijdens het delict, hij heeft waarschijnlijk alles gezien en gehoord. Hij is na het delict achter gelaten bij zijn overleden moeder".
Hij heeft dus eerst moeten zien en meemaken hoe dit monster zijn moeder maandenlang heeft mishandeld. Hoe hij haar sloeg, schopte, haar verwaarloosde.
Hij heeft moeten meemaken en zien hoe dit monster haar uiteindelijk dood sloeg, dood schopte, haar levenloos achter liet..
Hij heeft daarnaast zelf ook klappen gevangen, is zelf mishandeld, verwaarloosd. Wat moet hij bang zijn geweest...
Uit de onderzoeken is gebleken dat Chantal al veel langere tijd gruwelijk is mishandeld. Ze had namelijk ook oude, onbehandelde, botbreuken. Ze had kneuzingen en beurse plekken op haar hele lichaam, niet alleen van die bewuste avond. Ze was er vreselijk aan toe.
Het leven moet een hel moet zijn geweest voor haar.
Zij was vaak alleen thuis met haar zoon. Zij werkte vanuit huis terwijl dit monster niets deed. Niets!
Hij werkte niet, hij deed niets in huis en niets voor het kind. Dit monster leefde van háár inkomen, ging van háár geld op stap, gebruikte drugs van háár geld en was intussen met andere vrouwen.
Dit monster leed zelf een "gezellig" leven, had sociale contacten, vrienden, deed zich voor als de toffe jongen... maar thuis... thuis hield hij zijn vrouw en kind gevangen in hun eigen, verwaarloosde en vervuilde, huis.
Thuis mishandelde hij zijn gezin, sloeg en schopte hen bont en blauw, brak hij hun botten en sloeg hen tot bloedens toe. Thuis liep het ongedierte door het huis, waren de kamers niet toegankelijk door het afval en de zooi. Thuis leefde het gezin, op één matras, in de vervuilde woonkamer....
Ik kan me niet voorstellen dat dit monster ooit weer vrij rond zou mogen lopen in onze maatschappij.
Dit mag nooit meer gebeuren! Dit monster mag nooit meer de kans krijgen om opnieuw slachtoffers te maken. Hij mag nooit meer de kans krijgen om zijn eigen kind opnieuw slachtoffer te maken. Als het aan ons ligt komt hij zelfs nooit meer in zijn buurt.... Nooit meer!
Wij hopen dat jullie dit monster levenslang opsluiten, isoleren in zijn cel, net als wat hij bij Chantal en haar zoon deed.
Wij hopen dat hij nooit meer een straal daglicht ziet, dat hij de rest van zijn leven binnen zit, net zoals hij bij Chantal en haar zoon deed.
We hopen op gerechtigheid van deze rechtbank. Wat dit monster is het leven niet waard.
