Spreekrecht van zus van Chantal
Ik ben de zus van Chantal. Vandaag spreek ik namens mijzelf, maar ook namens mijn zusje - omdat de mogelijkheid om te spreken haar is ontnomen. Haar stem werd letterlijk kapotgeslagen.
Chantal is op gruwelijke wijze om het leven gebracht en nog zo jong. Niet door een onbekende - maar door iemand die dichtbij haar stond. lemand die voor haar had moeten zorgen, moest beschermen en liefhebben. Wat hij in plaats daarvan deed, laat zich nauwelijks uitspreken. Het huis waar ze zich thuis had moeten voelen, was hel.
Ze is gestorven door veelvuldig geweld, structureel geweld, dat bleek ook uit het sectierapport. Ze had meervoudige verwondingen en tientallen breuken, over haar hele lichaam. Dit was geen impuls, dit was vernietiging, mensonterend. Vernietiging van een leven, een moord die alles heeft weggenomen wat ons dierbaar was. Daarnaast was ze zwanger van haar tweede zoon.
Twee levens zijn verloren. Een jonge moeder en haar ongeboren baby. En alsof dat nog niet onmenselijk genoeg was, gebeurde dit allemaal in het bijzijn van haar zoontje. Hij was daar. Hij zag dingen die geen kind ooit zou mogen zien. En nu leeft hij met een trauma dat hij zijn hele leven met zich mee zal dragen.
Wij als familie leven in een permanente staat van rouw, woede en ongeloof. Elke dag opnieuw raken we haar kwijt. In haar geur. In haar stem die we nooit meer horen. In verjaardagen die nooit meer worden gevierd. Mijn kinderen zullen hun tante nooit leren kennen. Mijn neefje moet opgroeien zonder zijn moeder.
We vragen u, leden van de rechtbank: zie dit niet als 'een uit de hand gelopen ruzie'. Noem dit wat het is: vernietiging.
Voor ons gevoel is geen straf hoog genoeg. De pijn waar wij mee moeten gaan leven is levenslang. Wij vragen u om recht te doen. Voor Chantal. Voor haar ongeboren kindje en voor haar zoontje.
Beste leden van de rechtbank: "de grootste truc van de duivel is niet dat hij huichelt. De grootste truc van de duivel is dat hij mensen laat geloven dat hij niet bestaat". Die duivel zit niet ver van ons. Hij heeft een gezicht. En in zijn handen is mijn zusje op gruwelijke wijze aan haar einde gekomen.
Maar recht heeft ook een gezicht. En vandaag hoop ik dat u dat laat zien, voor mijn zusje, voor haar kind en voor de waarheid.
