Op 12-jarige leeftijd werd hij gevraagd om de jongste jeugd bij amateurclub ASV’33 te fluiten. Het was de start van de scheidsrechterscarrière van Stan Teuben uit Aarle-Rixtel. Zeventien jaar na zijn eerste duel op een half veld maakte hij zaterdagavond zijn Eredivisiedebuut bij FC Volendam tegen FC Twente. Is hij een toekomstig wereldtopper die internationale wedstrijden gaat fluiten? “Dat is voor weinig mensen weggelegd, ik bekijk het stap voor stap.”

Teuben voetbalde in de jeugd bij de plaatselijke ASV’33, toen de aftredende clubscheidsrechter Frans hem benaderde om een potje te fluiten. “Dat ging best goed en de ouders waren enthousiast. Ik besloot vaker te fluiten en ik vond het leuker en leuker. Op mijn vijftiende meldde ik me aan voor de cursus bij de KNVB, maar niet met het idee om het betaald voetbal te halen. Uiteindelijk ging het zo goed, dat ik besloot om te stoppen met voetballen. Daar heb ik tot op de dag van vandaag geen spijt van.”

Op 21-jarige leeftijd maakte hij zijn debuut in de eerste divisie tijdens Telstar tegen FC Dordrecht. De daaropvolgende jaren bleef hij op dat niveau een vaste waarde. “Ik had tijd nodig om me te ontwikkelen voor het niveau van de Eredivisie. Dat ik nu mijn debuut mocht maken, voelde ik wel een beetje aankomen. Dit seizoen floot ik regelmatig de relatief grotere ploegen, dus het moest een keer gaan gebeuren. Maar ik was heel blij met het telefoontje van onze scheidsrechtersbaas.”

Geen discutabele momenten
Aan de wedstrijd tussen FC Volendam en FC Twente hield hij een goed gevoel over. “Ieder duel zie ik als een finale, maar dit duel natuurlijk net iets meer. Gelukkig was het geen wedstrijd met discutabele momenten en dat het na afloop over de scheidsrechter ging. Als team konden we zeggen dat het goed is verlopen.”

Dit seizoen hoopt hij nog een aantal keer de kans te krijgen in de Eredivisie. “Ik verwacht niet dat ik iedere week in de Eredivisie actief ben. Ook in de Keuken Kampioen Divisie sta ik met veel plezier op het veld. Het is een uitdaging om 22 spelers die onder hoogspanning staan proberen te managen. Voor mij is het belangrijkste doel om mijn aflopende tijdelijke dienstverband bij de KNVB om te zetten in een vast contract. Ik kan zoveel willen, maar zonder contract fluit ik geen profvoetbal meer.”

10 tot 13 kilometer lopen
Voor dat vaste contract moet Teuben in ieder geval topfit zijn. Zo werkt hij veel aan zijn conditie en dat doet hij naast zijn vierdaagse werkweek bij de KNVB als talentontwikkelaar arbitrage. “Voetbal is topsport, maar wat wij doen ook. Gemiddeld lopen we iedere wedstrijd tussen de 10 en 13 kilometer, net zoveel als bijvoorbeeld een middenvelder."

Wat Teuben niet doet, is veel op social media kijken. “Ik post af en toe een foto van een wedstrijd, maar verder ben ik niet bezig met reacties op social media. Als ik dat wel doe, word ik knettergek. Ik hecht veel meer waarde aan de meningen van mensen die dicht bij me staan en van collega-scheidsrechters. Die kijken met een arbitragebril naar mijn prestaties.”

Mocht het vaste contract binnen zijn, dan wil Teuben een vast gezicht in de Eredivisie worden. “Met mijn 29 jaar kan ik nog jaren mee en ik zie zeker ontwikkelingsmogelijkheden. Uiteraard wil ik toewerken naar het fluiten van grote clubs en uiteindelijk de belangrijke wedstrijden. Internationaal is een droom, maar dat is voor zo weinig arbiters weggelegd.”