VIDEO

Kaketoe Kaya al dagen spoorloos: 'Geef mijn leven voor haar'

Vandaag om 17:01 • Aangepast vandaag om 17:52

Wanhoop en verdriet overheersen bij Cindy Teunissen (51) uit Eindhoven. Kaketoe Kaya is sinds zondag vermist. De vogel is van haar overleden vader geweest. Een vogelfluisteraar is ingezet, maar het diertje is donderdag nog niet terug. “Ik zou mijn leven geven voor haar”, zegt ze in tranen.

Profielfoto van Raymond  Merkx
Geschreven door
Raymond Merkx

“Dit is heel erg”, vertelt Cindy huilend. “Ik wilde niet huilen”, verzucht ze. “Ik mis haar heel erg. Ik heb haar van mijn vader, die net daarvoor was overleden. Ze heeft heel veel emotionele waarde.”

“Drie kilo afgevallen van de stress.”

Cindy heeft alles geprobeerd. Een fanatieke flyeractie, Facebook-oproepjes en een flinke belronde langs plekken waar het beestje kan zitten: het heeft nog niet geholpen. “Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Ik lijd hier heel erg onder, mijn hond ook. Ik ben al drie kilo afgevallen van de stress.”

Kaya is 2,5 jaar oud. Ze is knalroze op haar buik. Haar achterkant is grijs. De rosé kaketoe heeft gaten in haar vleugels, ze mist wat pinnen. “Dat is heel opvallend”, vindt Cindy. Ook is ze geringd. 

 

Kaketoe Kaya is sinds zondag vermist.
Kaketoe Kaya is sinds zondag vermist.

Uit wanhoop schakelde Cindy zelfs een vogelfluisteraar in. “Die heeft gezegd dat iemand haar in de auto heeft meegenomen en thuis verzorgt.” Of ze dit gelooft? “Ik weet het niet. Ik wil het wel heel graag geloven”, zegt Cindy, die eigenlijk niks met vogelfluisteraars zegt te hebben: “Ik hoop dat die persoon hem terug wil geven.”

Kaya vloog zondag 23 november rond half tien weg in de wijk Woensel-Zuid. Cindy zet de kaketoe altijd op haar schouder, doet de achterdeur open en dan kijken ze samen in de tuin. Maar deze keer ging Kaya ervandoor. Waarom? “Ze is een beetje nieuwsgierig geworden.”

“Ik ben maar alleen! Mijn vogel gaat voor alles.”

“Kaya, kom eens hier! Kusje! Nootje!”, roept Cindy. Schuddend met een bakje loopt ze rondjes, van ’s ochtends negen uur totdat het weer donker wordt. “Ik ben maar alleen. Mijn vogel en hondje gaan voor alles.”

Kaya roept iedereen op om mee te kijken. Of ze nog hoop heeft? “Ik weet het niet.” De gedachte aan een hereniging doet haar opleven. “Dat is een dikke bos bloemen waard.”

Van ’s ochtends negen uur totdat het weer donker wordt zoekt Cindy naar Kaya (foto: Omroep Brabant).
Van ’s ochtends negen uur totdat het weer donker wordt zoekt Cindy naar Kaya (foto: Omroep Brabant).

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.