Sofie stond op uit haar rolstoel: documentaire te zien op Brabant+
Niemand geloofde dat Sofie Ebben (29) ooit nog zou lopen. Het gebeurde toch. De afgelopen jaren heeft ze haar werk weer opgepakt en nu is ze zelfs bezig met het openen van een restaurant. De documentaire From Wheels to Heels, die zondag te zien is op Brabant+, laat zien hoe ze vijf jaar geleden opstond uit haar rolstoel.
Eerst terug naar september 2018. Het was een warme dag en Sofie, die toen nog in Sint Agatha woonde, had plannen om ’s middags te gaan varen. Maar eerst moesten de paarden buiten naar de wei worden gebracht. Voor haar een doodnormaal karwei. “Het varen is er die middag niet meer van gekomen”, blikt ze zeven jaar later terug.
Ze liep met een merrie en een veulen, allebei aan een eigen touw, richting de wei. Er gebeurde iets, waardoor het paard stil bleef staan en achter haar belandde. “Maar toen steigerde het veulen. Ik stond voor hem, waardoor hij boven op mij is geland. En dan blijf je niet op je benen staan.”
Foute boel
Toen ze wilde opstaan, had ze al snel door dat het foute boel was. “Mijn benen deden niks. Toen dacht ik ‘even rustig, en opnieuw proberen’. En nog steeds deden ze niks.”
In de weken daarna bleef het onduidelijk wat Sofie had, want röntgenfoto’s toonde geen fysieke dwarslaesie aan, maar wel zaten er veel scheurtjes in de rugspieren.
Artsen noemde het, totdat er een diagnose was, een ‘pseudo-dwarslaesie’: “Het is geen fysieke dwarslaesie, maar het lijkt er wel op”, legt ze uit. “Later kwamen we erachter dat het een functionele neurologische symptoomstoornis is. Er kwam geen signaal van mijn hoofd naar mijn benen.”
Zelf altijd een sprankje hoop
Ze was al anderhalf jaar bezig met revalideren in Klimmendaal in Arnhem, maar er veranderde niks. Sofie had zelf altijd een sprankje hoop, maar dat gold niet voor de mensen om haar heen. “Er zijn echt gesprekken gevoerd van ‘Sofie, we denken dat je het op moet geven’.”
Ondertussen was ze benaderd door documentairemakers om haar verhaal vast te leggen. In eerste instantie wilde ze het niet, maar uiteindelijk leek het haar toch een goede manier om mensen een inkijkje te geven in het leven met een handicap.
Ze zegt dat zij haar verhaal ten minste nog kon vertellen, in tegenstelling tot sommige andere mensen die zij destijds heeft ontmoet in de revalidatiekliniek. “Ik had gemerkt in wat voor andere maatschappij je eigenlijk leeft. Zo zijn straten bijvoorbeeld helemaal niet ingericht voor mensen met een rolstoel.”
Gevolgd in documentaire
In de documentaire ‘From Wheels to Heels’, wordt ze een half jaar gevolgd in haar leven en tijdens behandelingen. “We wisten toen nog niet of het een droevig verhaal zou worden of een succesverhaal.”
Het werd dat laatste. En dat ene moment, waarop ze voor het eerst een sprankje hoop kreeg, kan ze zich nog goed herinneren. Er was 'cataleptische spanning' in haar benen, waarbij spierverstijving optreedt.
Dat gebeurde tijdens een nieuwe therapie, waar ze vooraf een hard hoofd in had. “Maar ik had ook niks te verliezen. Ik werkte door mijn situatie niet en had er alles voor over. Al moest ik naar Tokio vliegen als iemand mij aan het lopen kon krijgen, dat zou ik doen”, vertelt ze.
Zelfstandig uit bed stappen
Ze gelooft dat haar tijd in de revalidatiekliniek samen met die nieuwe behandelingen toch voor een ommekeer hebben gezorgd. “Uiteindelijk heeft het er wel voor gezorgd dat ik letterlijk weer op mijn pootjes terecht ben gekomen.”
Fietsen, paardrijden en dansen: de afgelopen jaren heeft ze de draad weer op kunnen pakken. Al is een deel van haar benen nog steeds gevoelloos. “Als ik uit bed moet, dan kan ik dat zelfstandig. Voorheen moest ik mijn ouders bellen”, zegt Sofie. “Wat ik nu bedenk, kan ik gewoon over een seconde doen.”
Soms zegt ze zelfs te vergeten dat ze twee jaar in een rolstoel heeft gezeten, omdat het leven zo snel gewoon verdergaat. Ze werkt weer als eventmanager en is nu zelfs druk bezig met het openen van restaurant Kiem in Cuijk. “Het gaat goed, maar ik merk wel dat ik er een tik van heb gehad. Ik ben het bewijs van hoe je leven in een split second kan veranderen.”
