Danique heeft ‘het fluitketeltje van opa’ getatoeëerd als warme herinnering
Danique Gounalakis-van Beers (27) uit Alphen gaat elke week bij haar 87-jarige oma op bezoek. Samen halen ze dan herinneringen op uit Daniques kindertijd, zoals dat opa heerlijk kon voorlezen uit ‘Het Fluitketeltje’ van Annie M.G. Schmidt. De illustratie van dit boek heeft Danique op haar ribben getatoeëerd als herinnering aan haar overleden opa.
Danique is geboren in Loon op Zand en woont nu samen met haar man in Alphen. “Oma woont nog in mijn geboortedorp. Ze is 87 en ze woont op zichzelf. Ze is hartstikke vitaal en fief. Elke week halen we herinneringen op en bespreken we de roddels uit het dorp. We hebben dan gewoon quality-time met elkaar.”
Denkend aan vroeger heeft Danique mooie herinneringen aan haar opa en oma. Zij en haar broer hoefden na school nooit naar de opvang, want de grootouders pasten op. “Ze namen ons regelmatig mee om te wandelen in de bossen, we gingen naar de Efteling of we zaten gewoon bij ons thuis in de tuin.”
Toen Danique 10 jaar oud was, overleed haar vader nadat hij langere tijd ziek was geweest. "Opa en oma hebben hebben mijn moeder toen ondersteund. M’n vader was enig kind en wij waren de enige kleinkinderen voor ze.” De band tussen de kleinkinderen en opa en oma werd steeds hechter.
“Hij las met allerlei stemmetjes en veel inlevingsvermogen uit Het Fluitketeltje voor.”
Danique herinnert zich nog goed dat ze op vrijdag altijd tussen de middag een boterham gingen eten bij opa en oma. “Oma haalde op vrijdag altijd een visje. Samen met opa zat ik een hele makreel op te peuzelen”, vertelt ze. “En als ik vroeger bij opa op schoot zat, las hij met allerlei stemmetjes en veel inlevingsvermogen voor uit Het Fluitketeltje.”
Juist dat soort kleine dingen geven Danique een warm gevoel. ”Van die knusse, huiselijke herinneringen, maar het zijn wel de herinneringen die ik heel erg koester.”
Op haar zestiende overleed haar opa. Een paar jaar geleden besloot ze een tattoo te laten zetten voor hem. “De illustratie van Het Fluitketeltje. Het is me altijd bijgebleven, die specifieke afbeelding. Opa wees er altijd naar. Ik denk dat als ik het aan mijn oma vraag, ze het boekje nog tevoorschijn kan toveren.”
Danique heeft op dit moment zelf nog geen kinderen, maar de wens is er wel. “Dus ik hoop dat oma nog heel wat jaartjes meegaat, zodat ze het kan meemaken”, vertelt ze. En wie weet kan oma dan uit Het Fluitketeltje voorlezen aan haar achterkleinkinderen.
