Om ervoor te zorgen dat er in de toekomst nog genoeg schoon drinkwater uit de kraan komt, zijn BrabantWater en de provincie op zoek naar nieuwe bronnen om de watervoorraad op peil te houden. Uit die zoektocht, in de vorm van een onderzoek, blijkt dat de oplossing voor het dreigende watertekort gevonden kan worden in het drinkbaar maken van brak grondwater en zeewater. 

Dat schrijft gedeputeerde Water Saskia Boelema (D66) deze week aan Provinciale Staten. In opdracht van de provincie en drinkwaterbedrijf BrabantWater nam onderzoeksbureau TwynstraGudde potentiële drinkwaterbronnen onder de loep.

Mogelijke nieuwe bronnen moeten aan een aantal voorwaarden voldoen. De belangrijkste daarvan is leveringszekerheid: water moet voor meerdere generaties beschikbaar zijn en een goede kwaliteit hebben. Daarnaast moeten oplossingen uitvoerbaar zijn en wegen vertrouwen van consumenten, duurzaamheid en de ruimteclaim mee.

Verder willen de provincie en BrabantWater dat het drinkwater uit een diverse set bronnen komt en mogen oplossingen voor het dreigend tekort niet voor problemen bij andere drinkwaterbedrijven zorgen.

Ruim en vrijwel onbeperkt beschikbaar
Onder al die voorwaarden komen brak grondwater en zeewater het beste naar voren. "Brak grondwater is ruim beschikbaar en opschaalbaar, en heeft een relatief betrouwbare en stabiele waterkwaliteit", schrijven de onderzoekers. Wel zijn er hoge kosten aan verbonden, is te lezen.

En over zeewater schrijven ze: "zeewater is vrijwel onbeperkt beschikbaar, schaalbaar en robuust tegen klimaatverandering, met relatief goede waterkwaliteit die met geavanceerde zuivering betrouwbaar drinkwater oplevert." Bovendien is het ontzilten van zeewater 'technisch goed uitvoerbaar en wereldwijd toegepast'.

Momenteel lopen er in Brabant al pilots met brak grondwater en zeewater. Deze pilots worden verder ontwikkeld en tegelijkertijd zullen de voorbereidingen voor productie op grotere schaal worden opgestart. De provincie verwacht dat brak grondwater vanaf 2030 in werking als aanvullende bron en zeewater vanaf 2034.

Te vies, geen plek of last van droogte
Andere bronnen die zijn onderzocht, lijken een minder goed idee. Zo is voor het onttrekken van water uit de Maas een extra spaarbekken nodig, waarvoor waarschijnlijk geen ruimte voor is. Voor Brabantse kanalen geldt dat deze te verontreinigd zijn en beken hebben teveel last van droogte om een structurele waterbron te zijn.

Water van andere provincies en drinkwaterbedrijven invoeren is volgens de onderzoekers 'niet realistisch'. Elders spelen immers dezelfde problemen waar Brabant mee te maken heeft. 

Andere bronnen die minder geschikt zijn voor drinkwater, maar wel voor bijvoorbeeld industrie of landbouw zijn industriewater, water uit rioolwaterzuiveringen en beken en kanalen.