Jan (81) brengt ouderen van A naar B: ‘Haalt ze uit de eenzaamheid’
Het is stipt tien uur als Jan Snoeren zijn auto pal voor de ingang van De Vossenberg in Kaatsheuvel parkeert. Hij is er om de 92-jarige Riekske op te halen en weg te brengen naar een gezellig ochtendje koffieleuten en kaarten. “Je haalt de ouderen uit de eenzaamheid. Zo kunnen ze een dag weg en komen weer eens onder de mensen”, vertelt hij trots.
De hele vrijdag is Jan druk in de weer als vrijwilliger bij AutoMaatje, een initiatief van de ANWB om ouderen te helpen bij vervoer van deur tot deur. “Ik ben de hele dag bezet”, vertelt Jan als hij Riekske helpt met instappen. “Ik begin ’s morgens om kwart voor tien en rond vier uur ’s middags breng ik de laatste weer thuis.”
Met al die mensen maakt Jan gezellig een praatje, terwijl hij ze van A naar B brengt. “Soms breng je mensen naar het ziekenhuis of de fysio en andere keren naar een verjaardag of ze gaan zomaar even koffie drinken.”
“Je maakt heel veel mee met de mensen en ze vertellen van alles.”
Zo ook bij Riekske de Nijs-Bergmans. Ze woont in verzorgingshuis De Vossenberg in Kaatsheuvel en gaat vrijdagochtend altijd naar Mantel Match, een initiatief waar ouderen elkaar ontmoeten, koffiedrinken en een spelletje spelen. “Het is heel belangrijk voor mij. Ik ga hier graag naartoe. Ik denk niet dat ik er anders zou komen. Ik heb altijd auto gereden, maar dat is voorbij en op de fiets is het te ver.”
Toen AutoMaatje vijf jaar geleden in Kaatsheuvel begon, twijfelde de inmiddels 81-jarige Jan niet en meldde hij zich aan. “Dit is eigenlijk op mijn lijf geschreven. Je maakt heel veel mee met de mensen en ze vertellen van alles. Je biedt eigenlijk een luisterend oor.”
Dat maakt het vrijwilligerswerk over het algemeen heel leuk, maar Jan maakt soms ook heel droevige dingen mee. “Ik bracht onlangs een ouder echtpaar naar het ziekenhuis. Daar kregen ze erg slecht nieuws, want de man kreeg te horen dat zijn kanker niet meer te genezen was. Dan moet je ze toch mee naar huis nemen en hebben we een mooi gesprek gevoerd van Tilburg naar Kaatsheuvel. Dat was ook voor die mensen fijn.”
“Ik kom ook mensen tegen die ik al 25 jaar niet meer gezien heb.”
Laatst kreeg de 81-jarige vrijwilliger zelfs een cadeautje. “Ik heb wel eens een mevrouw naar een staaroperatie gebracht in Den Bosch. Die vroeg of ik wel eens een borreltje dronk. Ze deed haar tas open en ik kreeg een fles whisky”, vertelt een glunderende Jan. “Mensen zijn super dankbaar. Het wordt zeer gewaardeerd.”
Zo nu en dan komt hij oude bekenden tegen. “Ik breng mijn oude baas van de gemeente regelmatig naar de dokter. Ik kom ook mensen tegen die ik al 25 jaar niet meer gezien heb. Dan beginnen we te praten over vroeger, over onze ouders bijvoorbeeld. Dat is voor mij ook een manier om onder de mensen te blijven. Het is fantastisch werk.”
“We komen chauffeurs tekort, een stuk of tien tot vijftien."
Dat hij er zelf wat aan heeft, is voor de voormalig Prins Carnaval van Kaatsheuvel bijzaak. “Je haalt de ouderen uit de eenzaamheid. Ze kunnen een dag weg en ze komen weer eens onder de mensen. Dat is heel leuk voor ze en daar doe ik het voor.”
Jaarlijks worden er in Kaatsheuvel ruim drieduizend ritten gereden, maar daarvoor zijn nu meer vrijwilligers nodig. “We komen chauffeurs tekort, een stuk of tien tot vijftien”, denkt Jan. “Het is heel leuk en je bent écht vrijwilliger. Als het een dag niet uitkomt, hoeft het niet.”
En of Jan later zelf ook hoopt opgepikt te worden als hij ergens heen moet? “Hopelijk wel, maar voor nu hoop ik het nog heel lang zelf te kunnen blijven doen.”