Kaarsjes aansteken brengt warmte in basiliek: 'Voor vrede in de wereld'
Het herdenken van overleden dierbaren, geluk vragen voor het nieuwe jaar of die ene speciale persoon een hart onder de riem steken. In de donkere dagen voor kerst is de behoefte aan warmte groot. Ook bij de mensen die voor kerst in de basiliek van Oudenbosch een kaarsje komen aansteken.
In de basiliek van Oudenbosch brandt een zee van tientallen kaarsjes naast elkaar. Het zachte licht van de vlammen danst over de marmeren muren in de gang van de basiliek.
“Ik steek altijd een kaarsje aan voor mijn familie en kennissen die zijn overleden”, zegt Tiny. Ze steekt een klein waxinelichtje in een rood glaasje aan en schuift het tussen de andere brandende lichtjes. “Maar met de kerstdagen ook voor vrede in de hele wereld. Op deze manier kan ik toch een lichtje laten schijnen op al het leed.”
“Overal waar ik kom en waar een kerk is, steek ik een kaarsje aan”, vertelt ze. Samen met haar zus is ze naar de basiliek gekomen.
“Mijn zoon is ziek”, zegt haar zus Jeanette Herman uit Oudenbosch. “Het is allemaal heel droevig, maar ik haal er moed uit om een kaarsje aan te steken.” Ze kijkt zichtbaar geëmotioneerd naar de tafel vol brandende lichtjes. “Maar we moeten verder.”
“Het brengt eerst wat weemoed”, vult Tiny aan. “Maar zodra je de kerk weer uitloopt, is er ook hoop.”
"We doen het eigenlijk altijd wel, maar met de kerst is het extra belangrijk om na te denken over je geliefden", zegt de 16-jarige Eva uit Oudenbosch . "Voor het aandenken, het herinneren en het houden van."
De één gaat zitten, het hoofd gebogen, en bidt zachtjes. De ander steekt een kaarsje aan en loopt weer verder.
Een jongetje pakt een lange, smalle kaars. Hij houdt die boven de zee van lichtjes en brengt het vuur voorzichtig over naar een grotere kaars. Geconcentreerd kijkt hij toe hoe de vlam overslaat, waarna hij de brandende kaars terugzet op het altaar.
“Ik steek een kaarsje aan voor mijn oma”, vertelt Max (11). “Ze is een paar jaar geleden overleden aan kanker.” Zijn gouden stropdas zit netjes geknoopt onder zijn felblauwe winterjas. Hij houdt de smalle kaars omhoog en blaast het vlammetje met één adem uit. “Ik hoop dat het fijn is waar ze nu is.”
“Deze is ook voor oma”, vult zijn neefje Thijs (12) aan. Hij steekt zijn kaarsje in een iets snellere beweging aan. “Ik hoop hiermee dat ze nog steeds een beetje dichtbij is.”
