Zware mishandelingen, omgaan met verwarde mensen en lange avonddiensten in de horeca: agenten krijgen er dag in, dag uit mee te maken. Van kleine tot grote zaken. In de serie Bossche Blauwe geeft Omroep Brabant een kijkje achter de schermen bij de politie in Den Bosch. En dat is hard nodig, vinden de agenten zelf. "Mensen snappen vaak niet hoe wij werken."

Of ze mee wilde doen aan een politieserie? Daar hoefde wijkagent Marieke Bakermans niet lang over na te denken. "Ik vond het meteen een mooi idee. Ik ben trots op mijn werk en het is belangrijk om te laten zien welke keuzes je als agent moet maken."

Marieke werkt inmiddels bijna haar hele loopbaan bij de politie in Den Bosch. Ze wist al van jongs af aan dat ze agent wilde worden. "Na de middelbare school ben ik meteen de keuring ingegaan. Dat is goed voor me geweest. De politie heeft me echt opgevoed en gevormd."

Groot dorp
Ook wijkagent Bart Gallé loopt al bijna tien jaar rond in de Brabantse hoofdstad. "Den Bosch voelt eigenlijk als een groot dorp. Dat ‘ons-kent-ons’-gevoel is er nog steeds." Als wijkagent werkte hij eerder in verschillende delen van de stad, maar nu is hij, net als Marieke, vooral actief in de binnenstad.

"Het ene moment sta ik ergens heel plat te praten, het andere moment merk ik dat ik de hete aardappel weer in mijn keel heb", grinnikt Marieke. "Dat is Den Bosch."

Hoogtepunten uit de serie aanwijzen vinden Marieke en Bart ze lastig. Een opstandige man in de cel bedwingen, dronken mannen ontwijken die vragen of ze 'een kusje op de mond' mogen, of een oude bekende naar huis brengen: het komt allemaal voorbij. "Het gekke is dat het voor ons niet zo spannend voelt", zegt Marieke. "Ik ben al zo lang agent dat veel situaties normaal zijn geworden."

"Wat op tv te zien is, is voor ons bijna gesneden koek", vult Bart aan. "Zo gaan de dingen bijna dagelijks."

Gesloten organisatie
Toch vinden ze het belangrijk dat de serie er is. Politiewerk vanuit een andere invalshoek laten zien is volgens hen noodzakelijk. "De maatschappij verhardt en de polarisatie neemt toe", zegt Bart. "Vaak is er niet eens ruimte om rustig met elkaar in gesprek te gaan. De politie is soms best een gesloten organisatie, dus het is goed dat deze serie er is."

"Op sociale media zie je vaak alleen korte fragmenten", vult Marieke aan. "Dan lijkt het alsof agenten hard of agressief optreden, maar mensen zien niet wat eraan vooraf is gegaan. Juist die afwegingen zijn belangrijk om te laten zien."

Naast bewustwording is het voor de agenten ook leuk om het thuisfront een inkijkje te geven in hun werk. "Ik zeg ’s ochtends vaak tegen mijn kinderen: 'mama gaat weer boeven vangen'", lacht Marieke. "Nu kunnen ze echt zien wat ik doe. Ze waren apetrots."

"Ze kennen de verhalen van de keukentafel, maar hebben normaal geen beeld bij mijn werk", zegt Bart. Ook hij kreeg veel reacties. "Van familie, van mijn vriendin, maar ook uit wijken waar ik eerder wijkagent was en van partners waarmee we samenwerken."

Herkend op straat
Dat de serie ook op straat effect heeft, merken de twee tijdens hun werk. Ze krijgen een melding over iemand die mogelijk staat te dealen en gaan eropaf. In het donker zien ze een jongen. "Hij wilde totaal niet meewerken", vertelt Marieke. Ook zijn legitimatiebewijs weigert hij te tonen.

Dan kijkt de man nog eens goed. Hij twijfelt even. "Hé, jullie zitten toch in Bossche Blauwe", zegt hij plots. "Ineens wilde hij wel met ons in gesprek en gaf hij zijn legitimatiebewijs", lacht Marieke.

"De eerste dagen waren wel een beetje ongemakkelijk", zegt Bart. Tijdens zijn werk moest hij ineens rekening houden met een cameraman. "Maar het went en ik deed lekker mijn verhaal. We hebben op onze eigen manier kunnen laten zien wat we doen, het was een fantastische ervaring."