Hendrik Van Dijk begon in 1969 in een schuurtje achter het huis van zijn ouders met Unidek, dat al snel uitgroeide tot een grote onderneming. In 1994 richtte hij het Hendrik van Dijk Fonds op, dat projecten steunt in derdewereldlanden. Het fonds werd ingesteld ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van Unidek. In datzelfde jaar werd hij onderscheiden als Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
Biografie
In 2000 liet Van Dijk een biografie over zichzelf schrijven. In ‘Geen pech is voldoende geluk’ vertelt hij hoe hij ooit met niets begon en dertig jaar later directeur is van een bedrijf met 750 werknemers. Drie jaar later werd het bedrijf verkocht, maar Hendrik van Dijk bleef nog zo'n anderhalf jaar als adviseur bij Unidek betrokken.
Weg bij Unidek
In 2003 stapte Van Dijk definitief uit het bedrijf, 'omdat hij het rustiger aan wil doen'. Unidek was toen uitgegroeid tot een onderneming met meer dan vijfhonderd werknemers en een miljoenenomzet met vestigingen in Nederland, België en Duitsland. Als directeur van Unidek was Van Dijk één van de grotere werkgevers in het zuidoosten van Brabant.
Onverwoestbaar bushokje
Van Dijk kon echter niet stilzitten en startte een nieuw bedrijf, Havadi. Daarin zocht hij naar nieuwe producten die gemaakt kunnen worden van duurzame materialen, zoals het vandalismebestendige bushokje.

Hendrik van Dijk stierf een dag voor zijn 67e verjaardag aan hartproblemen.