Ik zie, ik zie, wat ik niet zie: Noordbrabants Museum houdt bezoekers voor de gek
In de tentoonstelling 'Schijn Bedriegt' geeft het Noordbrabants Museum een overzicht van een paar eeuwen gezichtsbedrog. Of het nou om dode fazanten gaat, brieven in een rekje of een stuk hout met tape er op geplakt, het is allemaal 'net echt'.
Dode fazanten"In de zeventiende eeuw", zegt conservator Paul Huys Janssen bij een van die schilderijen, "was er natuurlijk nog geen elektrisch licht. De huizen waren donkerder en in die schemering kon een gast dan al gauw denken dat er twee échte fazanten aan de muur hingen".
'Schijn Bedriegt' gaat niet alleen over schilderijen. In het midden van de tentoonstelling staat een Kamer van Ames. Een Amerikaanse oogarts bedacht in 1935 een kamer waarin mensen aan de ene kant heel erg groot lijken en aan de andere kant heel erg klein. Zelfs als je door hebt hoe het werkt, wordt de illusie niet minder.
De put van MayBijzonder is de put die Matthew May op de vloer van het museum heeft geschilderd. Wie op de rand staat en naar beneden kijkt, krijgt een 'duizelig' gevoel, ook als je je voorhoudt dat het niet meer is dan verf op een vloer. Al gauw staan mensen foto's te maken.
Spelen met gezichtsbedrogEen effect dat Matthew herkent van al de andere plaatsen waar hij zijn schilderingen maakte. "Meestal in Nederland en België maar ik ben ook al in Istanboel geweest".
Het museum heeft aan de tentoonstelling een groot deel toegevoegd waar kinderen aan de slag kunnen. Ze kunnen er spelen met allerlei soorten gezichtsbedrog. Leuk - ook voor volwassenen trouwens.
'Schijn Bedriegt' gaat zaterdagmiddag open.