Het jonge gezin woonde in het Witte Dorp in Eindhoven. Ter nagedachtenis aan hen liet de buurt een monument en een speeltoestel plaatsen, een gedenkplek waar Anton en Hilda af en toe tot bezinning komen.

Nergens meer zin in
"Hier word je er zo mee geconfronteerd dat ze er niet meer zijn. Dan denk ik: wat zonde dat die kleine hier niet meer kan spelen. Dat gevoel blijft’’, blikt Hilda terug op de afgelopen drie jaar.

Het neerstorten van MH17 had een grote impact op Anton: ''Het heeft een half jaar geduurd voordat ik mijn werk weer op kon pakken. Heb ik daar nog wel zin in? Zou ik het ook nog wel kunnen?''

Bang om te vliegen
Het echtpaar durfde ook lange tijd niet meer zelf in een vliegtuig te stappen. Tot het moment dat Anton besloot de knoop door te hakken en naar Wenen te vliegen. "Toen ik door die gate liep, ging het nog goed. Maar toen het vliegtuig de lucht in ging dacht ik: wat nu als het ineens mis gaat?"

LEES OOK: Straat in Rosmalen verloor twee gezinnen bij MH17-ramp: ‘We hebben het een plek kunnen geven'

De ramp en het grote verlies blijven het echtpaar achtervolgen. Zo kregen ze een jaar geleden nog een rugzakje van hun kleinzoon terug.

'Voelt alsof ze dichtbij zijn'
Het werd gevonden op de rampplek. "Die rugzak is heel bijzonder want daar staat met grote letters de naam Remco op. Die tas was ook nog puntgaaf. De boeken en potloden die erin zaten, waren ook nog helemaal intact."

Het verbaast de Kottes maar het biedt ook troost. "Ik ben blij dat we die rugzak nog hebben. Het voelt alsof ze dichtbij zijn", vertelt Anton.

'Ze zijn nu weer samen'
Niet alleen de speeltuin is een belangrijke herdenkingsplek voor het echtpaar. Ook in het Stadswandelpark in Eindhoven komen ze vaak. De plek waar de as van Oscar, Miranda en Remco uitgestrooid is. ''Dat heeft ermee te maken dat ze de as van hun eerder overleden kind hier ook uitgestrooid hadden", vertelt Anton.

Zijn vrouw vult aan: "Het geeft heel veel voldoening dat ze hier alle vier, op een plek die ze zelf hebben uitgekozen, weer samengekomen zijn."