De 56-jarige Wim Sabel is geboren in de buurt van de Graafsewijk in Den Bosch. Hij had een moeilijke jeugd,  ze waren arm thuis, hij kreeg weinig aandacht en op school werd hij ook nog eens enorm gepest. Reden om als jonge jongen de straat te verkiezen boven de schoolbanken. Eenzaam heeft hij zich vaak gevoeld daar op straat. Het waren lange dagen om door te brengen. "Ik haalde met een touwtje met een magneet eraan geld uit putjes. Vooral in de buurt van de V&D in de Bossche binnenstad. Dat geld gaf ik dan weer aan mijn moeder." 

LEES OOK: Wim kon niet goed lezen en schrijven, nu is hij in de race om landelijke taalheld te worden

Wim kwam, wonder boven wonder, als analfabeet toch aan het werk. Terwijl hij op straat rondhing, werd hij geronseld om te werken in de olie-industrie in het Botlekgebied. "Een koppelbaas maakte ons pijpfitter in een olieraffinaderij. Wij waren op die leeftijd, 12, 13 jaar, klein genoeg om pijpleidingen te vervangen. Gevaarlijk werk. De koppelbaas loog over onze leeftijd."

Ontslag
Toch bracht het Wim uiteindelijk bij een reguliere baan, hij werd loodgieter. Zijn baas wist van zijn laaggeletterdheid. "Ik monteerde vooral ketels. Als er bijvoorbeeld een thermostaat moest worden aangesloten, zei ik dat ik daar geen tijd voor had." Zeker twintig jaar werkte Wim voor zijn baas, totdat het digitale tijdperk ook het loodgietersvak beheerste en hij werd ontslagen omdat hij niet mee kon. Wim was 52 en kon nog steeds niet lezen en  schrijven. 

"Het UWV", zo vertelt Wim "regelde toen voor mij taalles. Ik wilde graag iets meer betekenen voor de maatschappij en voor mijzelf."  Dat is gelukt. Wim volgt vier keer per week taalles en in de afgelopen vier jaar is zijn zelfvertrouwen enorm toegenomen. "Ik ben nu niet meer laaggeletterd." In januari begint Wim met een nieuwe baan en dan hoort hij ook of hij taalheld van Nederland is geworden. Stemmen op Wim kan op  www.taalheldenprijs.nl/stemmen.