Helma heeft hartproblemen, zware epilepsieaanvallen en problemen met haar bindweefsel. Haar hulphond was essentieel voor haar veiligheid. Zonder Banios kon ze simpelweg de straat niet op. 

"Omdat Banios feilloos aanvoelde dat ik een epileptische aanval kreeg, kon ik op de grond gaan liggen om te voorkomen dat ik zomaar om zou vallen en daardoor misschien gewond zou raken", vertelt Helma. "Ook was ik dankzij hem soms zelfs op tijd om nog snel een hoge dosering medicijnen in te nemen, zodat ik de aanval kon afwenden."

Daarnaast hielp de hond haar met aan- en uitkleden, en deed hij in de keuken de kastjes open en dicht.

Geen eetlust en koorts

Banios werd in het weekend opeens ziek. "De dag ervoor hadden we samen nog een boswandeling gemaakt, waarbij hij rond rende als een vrolijke vogel", vertelt ze. "Maar opeens was het mis. Hij had geen eetlust, een dikke, opgezette buik en koorts." Bij de dierenarts dachten ze aan een virusinfectie en Banios kreeg een spuit waardoor hij snel weer op zou krabbelen. Maar het tegendeel bleek waar.

"'s Avonds werd hij nog zieker, het was vreselijk. Hij kon zich niet eens meer omdraaien", aldus een geëmotioneerde Helma. Ze dacht, zo ga ik de nacht niet in en besloot opnieuw met de hond naar de dierenarts te gaan. Daar kreeg ze afschuwelijk nieuws te horen. "Banios bleek een vernauwde dikke darm te hebben waar kankercellen in zaten. Een operatie was niet mogelijk, omdat hij zo was verzwakt. Nog diezelfde avond is Banios ingeslapen."

Helma is radeloos van verdriet. Het gemis om haar maatje is groot. "Ik weet echt niet wat ik moet doen. De deur durf ik niet uit, bang dat ik opeens een epileptische aanval krijg. Door alle stress en verdriet van de afgelopen dagen is de kans daarop veel groter. In overleg met mijn neuroloog willen we nu mijn medicatie omhoog doen, maar we moeten afwachten of dit aanslaat."

Pup van acht maanden

Een tijdje geleden kocht Helma met haar man een pup, de toekomstige opvolger van Banios. Met zijn elf jaar mocht hij stilletjesaan met pensioen. "Hij is nu acht maanden en moet nog een heel leertraject doorlopen voordat het een echte hulphond is. Dat duurt nog twee jaar. Dus het is niet zo dat hij nu alle taken van Banios al over kan nemen."

Strijd om hulphond overal toe te laten

Helma en Banios kregen samen landelijke bekendheid toen ze streden voor de toegankelijkheid van hulphonden bij openbare gelegenheden. In tegenstelling tot bijvoorbeeld een blindengeleidehond werd een hulphond niet overal toegelaten. Bij sommige winkels, restaurants en cafés was Banios niet welkom.

Voor Helma was het reden om in actie te komen. In 2013 begon ze met een wandeltocht naar Den Haag om aandacht te vragen voor de kwestie. Drie jaar lang voerde ze strijd, en met succes. In april 2016 keurde de Eerste Kamer de wetgeving goed.

Steunbetuigingen

Bij het Facebookbericht waarin Helma meldt dat Banios is gestorven, stromen de steunbetuigingen binnen. Ruim vierhonderd mensen hebben een reactie achtergelaten.