Eén van de drijvende krachten achter die stichting is Helma Horvers: "De textielindustrie is teloor gegaan, de textielfabrikanten zijn er niet meer. Hun grafzerken liggen hier nog wel. Hun verhaal ligt hier nog. Laten we de monumenten restaureren. Dan blijft die geschiedenis bestaan."

Helma leidt ons rond over de begraafplaats. Ze neemt ons mee naar het gedeelte met de oudste graven. Bij een groot, grijs monument vertelt ze: "Dat is eigenlijk wit. Maar door de luchtvervuiling is het helemaal grijs geworden."

Bij het graf van de familie Sträter staat Helma stil: "Dit dan, die zijkant ligt eraf. En hier hebben overal kettingen aan gezeten. Het verdient herstel, want het is een prachtig graf, van een bekende familie in Tilburg. En nu ligt het er zo bij. Dat is jammer."

Sommige graven zijn al gedeeltelijk gerenoveerd, zoals dat van drankenfabrikant Verbunt: "Maar we vinden het jammer dat de rest van de zerk in desolate toestand is. Je ziet het aan de scheuren op het graf. En de achterkant ligt open."

Op de begraafplaats staan ook een paar grafkapellen, zoals die van de familie Mutsaers, een vroegere fabrikant van wollen stoffen. De kapel heeft prachtige glas-in-loodramen. Maar helaas niet meer overal: "De wind sloeg tegen deze kant aan en daardoor viel een raam naar binnen. Het heeft marmeren platen meegenomen en dat heeft nog extra schade veroorzaakt."

Koperdieven
Ook de voorkant van de grafkapel van Mutsaers is niet ongeschonden door de tijd gekomen: "Er zat ooit een koperen bloementapijt tegenaan. Maar helaas, de dieven laten zelfs de doden niet met rust."

Met de teloorgang van de textielindustrie gingen de rijke families failliet. En vele generaties verder, hebben nazaten er meestal geen behoefte aan veel geld aan de graven uit te geven. Er is een stichting opgericht: Funerair Erfgoed Tilburg. En die gaat geld inzamelen om de belangrijkste grafmonumenten op de begraafplaatsen van Tilburg te herstellen.