In de repetitieruimte van Het Zuidelijk Toneel aan de Ringbaan Oost in Tilburg vliegen de heftige emoties je om de oren. Het begint ingetogen, met een lange scène waarin drie hoofdrolspelers zwijgen. Maar het zijn vulkanen die snel stuk voor stuk zullen uitbarsten. De speler die als eerste het stilzwijgen doorbreekt, moet het bezuren: Björn van der Doelen vliegt hem naar de strot.

De singer-songwriter uit Goirle vindt 'de thematiek best interessant', vertelt hij na afloop: "Vooral om te onderzoeken hoe mensen in zo'n situatie terechtkomen."

Zijn tegenspeler Mike Weerts kan zich daar wel iets bij voorstellen: "Als je niet beter weet, dan is het heel normaal dat je een klap tegen je kop krijgt als je niet luistert. En dan doe je dat zelf ook als je kinderen krijgt. Als je in criminele kringen opgroeit, dan is dat veel vanzelfsprekender en denk je er misschien veel minder bewust over na."

Een blik bieden in het achterhoofd van mensen, dat is wat artistiek leider Piet Menu van Het Zuidelijk Toneel wilde met deze voorstelling. Maar veroordelen wil hij niet: "We zeggen niet: bel vanaf nu de kliklijn. Maar we wonen allemaal in deze regio en het is best interessant om er even over na te denken: welke rol heb ik, wat vind ik belangrijk?"

Diederik Stapel
De schrijvers van het stuk zijn opvallend. Voormalig hoogleraar Diederik Stapel van de Tilburgse universiteit Stapel kwam in opspraak na grootscheepse fraude met onderzoeksgegevens. Schrijver Anton Dautzenberg verzon (deels) de artikelen die hij schreef.

Voor Piet Menu is hun achtergrond een pré: "Ik denk dat het daardoor gegronder is. Je hebt iemand nodig met ruggengraat die durft stelling te nemen. Iemand anders zou misschien heel documentair werken. Dan denk je: dat is interessant, maar wat moet ik ermee? En dan staat het ver van je af. Zij durven het dichter bij het publiek te brengen."

Superromantisch
De wereld waarin De achterkant van Tilburg speelt, is 'superromantisch', erkent Mike Weerts: "Al zolang de mensheid bestaat en zolang er film en series en theater zijn, heeft criminaliteit een lonkende werking. 'The Godfather', met één grote familie, dat vinden we allemaal geweldig. We romantiseren geweld. En als je er echt mee te maken krijgt, dan schrik je je kapot. Dan denk je: doe mij de film maar."

In het stuk speelt Weerts met dat mechanisme, zegt hij: "Jongeren overzien het niet. Die zien alleen de romantiek: snelle auto, mooie kleren, duur horloge. En dan zit je erin. Het pakketje brengen gaat over in iemand intimideren. En dan wordt het: sla maar iemand in elkaar. Voordat je het weet, zit je in een groep, weet je te veel en kun je er niet meer uit."

De achterkant van... is vanaf september te zien in de theaters in Tilburg, Eindhoven, Roosendaal, Den Bosch en Breda. Meer informatie vind je hier.