Het zou een feestjaar moeten zijn voor de specialistische opvang voor Brabant en Zeeland. De stichting bestaat namelijk twintig jaar. “Het is allesbehalve feest,” zegt Dré. De vrijwilliger zit overspannen thuis. “Ik ben heel erg moe en kan het niet meer aan. Ik voel me licht in mijn hoofd.”

Droogte
In totaal zijn dit jaar al 130 jonkies en 110 volwassen egels binnengebracht. "Normaal hebben we er zoveel in het hele jaar. Door de droogte kunnen ze
nauwelijks eten en drinken vinden", verklaart Scheeres. Het is een flinke kostenpost voor de stichting, die geen subsidie krijgt. "Ze moeten hier vaak zes weken blijven. Vooral het voer en de medicijnen zijn erg duur."

Het zou zomaar kunnen dat hij eind dit jaar de deuren moet sluiten. "Dat zou echt vreselijk zijn. Dit is mijn levenswerk! Dan kunnen we veel jonge, zieke egels niet meer helpen. Zij zullen sterven en worden opgegeten door maden."

Noodkreet
Andere vrijwilligers nemen nu het werk van Dré over. Het opvangcentrum heeft dringend financiële hulp nodig van de gemeente of provincie. Daarom heeft het centrum een brandbrief gestuurd naar de Partij voor de Dieren in Provinciale Staten. Een wethouder van de gemeente Roosendaal is al op bezoek geweest. "Nu maar hopen dat ze iets doen!"

Ook doet het centrum een oproep aan tuinbezitters. "Zet een schaaltje met water neer en leg wat voer in je tuin. Dat zou ons ook al heel erg helpen om de beestjes te redden."

De Partij voor de Dieren heeft al gereageerd op de noodkreet. De partij wil graag dat de provincie structureel steun geeft aan de opvang van vogels, egels en vleermuizen. Het is nog onduidelijk of voldoende partijen dit steunen. De gemeente geeft aan dat er een subsidieaanvraag ingediend kan worden. De gemeenteraad moet zich daar vervolgens over buigen.