Ze zijn er allebei inmiddels aan gewend. Maar toch blijft het ook voor Joost en Pepijn bijzonder om achter de schermen van Soldaat van Oranje rond te lopen. Als je binnenkomt bij het productiekantoor en je wilt naar de visagie, loop je langs het nagebouwde strand van Scheveningen, via het Kurhaus en de studentensociëteit van Minerva in Leiden. Grote decors waar je als publiek, zittend op een draaischijf, naartoe draait.

Het enorme spektakel dat de musical Soldaat van Oranje is, blijft tot de verbeelding spreken. Maar toch is het niet dát wat maakt dat de voorstelling zo succesvol is, dat er al bijna 3 miljoen mensen zijn komen kijken: "Het verhaal van de Tweede Wereldoorlog moet verteld blijven worden", vindt Pepijn van Bokhoven.

Klimaatverandering
"Voor mij gaat het over de keuzes die je maakt. Je zou dit verhaal ook kunnen maken over de klimaatverandering. Wij staan als jonge mensen ook weer voor een keuze. Gaan we ertegen vechten? Er zijn allerlei klimaatprotesten. Dat een vriendengroep moet kiezen, is zo'n universeel thema, dat vind ik heel mooi."

De ongemakkelijke vraag 'wat zou jij doen?' dringt zich al 9 jaar op. Van Bokhoven (26) weet het oprecht niet: "Ik weet niet wat het is om in een oorlog te leven. Ik denk dat ik probeer strijdbaar te zijn. Het is heel nobel om te zeggen: 'Ik ga het verzet in.' Maar doe je het ook echt op het moment dat het gebeurt? Ik durf het niet te zeggen."

Tranen
Van Bokhoven staat avond aan avond verkleed als Duitse soldaat op het toneel. "Daar moest ik in het begin erg aan wennen. Je weet dat het nep is. Maar als je daar staat met een geweer, het knalt en er valt iemand bebloed van een berg, dan registreert je lichaam niet dat dat nep is. Dus de eerste keer dat ik dat deed, had ik daarna wel tranen in mijn ogen."

Voor Joost van der Aa is de avond dat we er zijn een bijzondere. Hij is vervanger voor de rol van Victor, een van de studenten in de vriendengroep van Erik Hazelhoff Roelfzema, de Soldaat van Oranje. Nadat hij zijn zender heeft opgeplakt gekregen, neemt hij ons mee naar de visagie: "Hier krijg ik mijn kaalkop. In de eerste scene worden we ontgroend om bij het studentencorps te komen."

Hij zit er ontspannen bij: "Nog wel. Die zenuwen komen straks wel. Eerst even alles voorbereiden." Joosts karakter, Victor, is bepaald geen held: "Studeren, studeren, studeren. En als 't hem te heet onder de voeten wordt, duikt hij onder. Een interessant karakter. Want hij doet wat bijna iedereen in Nederland heeft gedaan tijdens de oorlog. Het is heel makkelijk om te zeggen dat je in het verzet gaat strijden, maar toen het puntje bij paaltje kwam, deed bijna niemand dat."

Nadat alle acteurs samen de kelen hebben gesmeerd in een warming-up, gaat de 2763e voorstelling van start.

Na afloop staat Pepijn van Bokhoven ontspannen in de foyer. "Van sommige scenes moest ik even op adem komen. Maar zodra het is afgelopen, is het voor mij ook klaar. Als ik dit mee naar huis zou nemen, zat ik constant in een strijd. Dat moet je niet willen."

Trotse vader
Voor zeker één bezoeker was het een emotionele voorstelling: Frank van der Aa, vader van Joost.: "Hij was als kind altijd al met musicals bezig. Het is niet voor het eerst dat ik 'm op het toneel zie staan. Maar in zo'n professionele, grote productie is wel heel erg mooi."

"Gefeliciteerd, hartstikke mooi", zegt Frank even later als zijn zoon naar de foyer komt. "Ging wel goed volgens mij", is de nuchtere reactie, na een korte knuffel. Maar als vader zegt dat ie trots is dat zijn zoon in Soldaat van Oranje speelt, glinsteren zijn ogen. "Het was super, fantastisch om te doen. Eén en al adrenaline in je lijf."

De moeder van Joost heeft hem nog niet zien spelen, maar dat komt over twee weken goed. Dan is, op 30 oktober, de jubileumvoorstelling in verband met het 9-jarig bestaan van de voorstelling.

Pepijn van Bokhoven en Joost van der Aa spelen sowieso tot december in Soldaat van Oranje.