Eerder ging koeienboer Peter zelf de hort op, richting Den Bosch en Den Haag. "Maar nu was het mijn beurt!", lacht Margo. Het was bomvol op het Malieveld en het regende er, maar dat kon haar niets schelen. "Ik wilde ook heel graag. Het is toch prachtig dit! Ik kreeg echt kippenvel onderweg er naartoe."

Ondertussen probeerde Peter in Terheijden de boerderij draaiende te houden. "De wekker ging om vijf uur en ik hoop vanavond om negen uur klaar te zijn", vertelde hij terwijl hij de melkvoorraad bij de kalfjes aanvulde. "Voor het voeren van de kalfjes moet je gewoon geduld hebben en ze drinken geven. Da's gewoon niet mijn ding", lacht hij. "Het is beter als Margo dat doet, maar voor vandaag vinden we het zo wel goed!"

'Geweldige rit'
Eigenlijk was Margo van plan om naar Bilthoven te rijden, maar eenmaal onderweg bleek dat onmogelijk. Door de honderden tractoren die daar al waren gearriveerd, konden ze er niet meer bij. Er zat dus niet anders op dan door te rijden naar Den Haag. "Ik was daardoor wel heel laat, maar de rit was geweldig. Dus het maakt niets meer uit!"

In Terheijden kon Peter geen moment pauze nemen. "Het voer van de koeien moest nog worden aangeduwd en ik moest het hooi nog klaarzetten. Maar da's nog lang niet alles." Stiekem mist hij zijn Margo wel. "Ik moest nu alleen werken én alleen eten.."

Triest
De veehouder is vooral blij voor zijn vriendin. "Het is mooi dat het zo kan, dat je elkaar over kunt nemen. Maar de achtergrond is eigenlijk triest. Dat mijn vrouw weg moet om te demonstreren en ik de kalveren hier moet doen."

Het zal een latertje worden voor Margo, beseft Peter. Over de heenweg heeft ze acht uur lang op de trekker gezeten. "Ik zal wel zien wanneer ze thuiskomt. En anders heb ik meer werk."

Toch weet Margo heel zeker dat ze gewoon veilig thuiskomt. "De kalfjes? Die doe ik morgen zelf weer!"