Moerdijkers onder de grond, Poolse bevrijders schoten bressen in betonmuren

7 november 2019 om 08:00
nl
7 november 1944. Moerdijk krijgt de volle laag. Zowat het hele dorp staat in brand. De Duitse troepen hebben bevel gekregen het zwaar gebarricadeerde dorp tot het uiterste te verdedigen. Iedere dag lees je alle gebeurtenissen van die dag in 1944.
Geschreven door

Moerdijk is door geallieerde troepen omsingeld en de bevrijders komen dichterbij. Alleen aan de rivieroevers is er nog een opening. De beschietingen rond Moerdijk gaan dag en nacht door. De Amerikaanse Timberwolves proberen via de Roode vaart het dorp in te komen.

Daar komen ze zwaar onder vuur te liggen. Diverse mannen sneuvelen. De laatste Amerikaanse slachtoffers aan dit deel van het front. Want ondanks de gevechten zijn de taken van de divisie in Brabant uitgevoerd. De Amerikanen moeten door naar Duitsland voor ondersteuning bij de opmars daar.

Tegen middernacht vertrekken ze. De Timberwolves worden afgelost door Britse eenheden die hun vizier op Moerdijk richten.

Vuurzee
De situatie in het dorp voor de overgebleven inwoners is ellendig. Het dorp verandert uur na uur in een steeds grotere puinhoop. Overal staan huizen in brand. Het zusterklooster vliegt in brand en verandert in een vuurzee. De burgers mogen niet wegvluchten van de Duitsers. Ze moeten uitwijken naar de schuilkelders onder de kerk.

In Moerdijk zitten ook nog meer dan 800 Duitsers: grenadiers, infanteristen en marinesoldaten. Ze hebben nog zo'n 12 kanonnen en 40 stukken luchtafweer en zelfs 5 Stugs. Op bevel van generaal Von Zangen is de commandant in Moerdijk persoonlijk verantwoordelijk. Ze moeten blijven verdedigen.

Die verdediging is lang geleden al voorbereid. De Moerdijkbrug is van groot strategisch belang, al sinds de bezetting van 1940.

Het dorp is gebarricadeerd met betonnen muren van twee meter dik. Die vormen een ondoordringbaar obstakel voor de Poolse tanks. Ze blokkeren ook alle wegen. De bunkers en betonnen versperringen lijken er duidelijk op gebouwd om lang stand te kunnen bieden aan de vijand: de geallieerden.

Alternatieve routes of dwars over het land oprukken, is onmogelijk. Overal liggen mijnen. Ook zijn delen van het gebied onder water gezet. De drie toegangswegen zijn de enige mogelijkheid. Probleem is alleen: dat beton.

Kapot schieten
De Polen komen vanuit het net veroverde Blauwe Sluis, Zevenbergschen Hoek en Hooge Zwaluwe en stuiten al snel op de betonnen muren. Druk overleg volgt. Dan wordt besloten op twee plekken gaten te schieten. Op de Steenweg en op de grote doorgaande weg Breda-Rotterdam.

Poolse tanks vuren op één plek in het beton granaten af. Speciale munitie die pantser-doorborend is. Zo willen ze een gat maken. De Duitsers zien en horen dat en gaan op de tanks schieten. De geallieerden zien dat en geven bevel om dat Duits vuur met kanonnen te beantwoorden, waarmee de strijd volledig losbarst.

Het gat in de muur wordt steeds groter, zolang de Polen maar blijven schieten. Urenlang gaat het door.

Ondertussen sturen de Duitsers nog voorraden vanuit Dordrecht naar Moerdijk. Maar het schip vol panzerfausten (anti-tankgranaten) munitie en voedsel kan de weg niet vinden door de mist en vaart terug.

Het is het begin van het einde voor de Duitse bezetters.

De kranten van 1944
Jan de Wit uit Rosmalen verzamelt kranten uit de oorlog en wij mochten in zijn archief kijken. Wil je de krant van deze dag in 1944 ook nalezen, klik dan hier.

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.