"De vrouwen in die tijd stonden vaak in de schaduw van een man. Hun verzetswerk wordt vaak beschreven als assistent of is helemaal niet bekend", zegt Astrid de Beer. 75 jaar na de Tweede Wereldoorlog ontdekte Astrid samen met cultuurwetenschapper Liesbeth Hoeven maar liefst 57 verhalen van vrouwen die actief zijn geweest in het verzet in Tilburg. In het boek 'Haar verhaal' doen ze verslag van hun zoektocht.

Onzichtbaarheid
De onzichtbaarheid van vrouwen heeft een lange geschiedenis. In de grote verhalen na de bevrijding heeft het verzetswerk van vrouwen alleen aandacht en waardering gekregen als het in lijn ligt met het traditionele rolpatroon. Maar uit de memoires van Celine Diepen blijkt dat zij juist de drijvende kracht was achter het verzetswerk dat ze samen met haar man Frans van Spaendonck deed.

Ze zaten samen bij verzetsgroep Trouw, die de illegale krant in het hele land verspreid. Ook regelden ze onderdak en bonnenkaarten voor onderduikers en gevluchte Franse krijgsgevangenen. Ze verborgen wapens voor het plegen van overvallen.

Céline en Frans trouwden in september 1943, maar Frans werd gearresteerd en naar kamp Vught afgevoerd. Celine beviel kort daarna van een dochter. Frans zou zijn dochter en vrouw nooit terugzien want in het voorjaar van 1945 kwam hij om in concentratiekamp Buchenwald.

Symposium
De onderzoeksgroep vond bijna zestig namen van Tilburgse verzetsvrouwen. Van circa dertig was het mogelijk een biografische studie te maken. Van vele vrouwen is duidelijk in welke verzetsgroepen ze zaten en op welke manieren zij verzet pleegden. In het boek staan de levensbeschrijvingen van de vrouwen.

Woensdag houdt het Regionaal Archief Tilburg samen met het Tilburg Cobbenhagen Center (Tilburg University) een symposium waarin het illegale werk van Tilburgse vrouwen in de Tweede Wereldoorlog centraal staat. Ook wordt op die dag het boek gepresenteerd.