De laatste dagen van de doodgeschudde baby Rivano, 'Ik had niks over mijn kind te zeggen, nooit'

9 december 2019 om 13:30
nl
Kevin en Monique* uit Breda waren dolgelukkig toen hun zoontje Rivano werd geboren. Maar van die blijdschap is maandag in de rechtszaal niets meer over. Twee jaar geleden overleed de baby aan de gevolgen van het shakenbabysyndroom. Vader Kevin staat terecht, terwijl moeder Monique in tranen toeluistert. "Ik had niks over mijn kind te zeggen, nooit."
Profielfoto van Eva de Schipper
Geschreven door

“Hoe was het om vader te worden?”, vraagt de rechter. Kevin barst al bij de eerste vraag in tranen uit. Het blijft even stil. “Het was een aardige jongen. Altijd vrolijk. Monique zorgde voornamelijk voor hem.” Kevin werkte overdag en hielp ‘s avonds mee met de zorg voor Rivano.

De rechter vraagt wat Kevin wist van het vasthouden van een baby. “In het begin helemaal niks. Het is allemaal wennen, hè. Het is allemaal nieuw. Ik had gelukkig mijn moeder die me veel bijstond.“

Op dat moment stapt zijn ex Monique de rechtszaal binnen. Ook in tranen. Ze houdt constant een knuffelaapje van Rivano vast.

Al voor zijn geboorte onder toezicht
Rivano was al voor zijn geboorte onder toezicht gesteld. Dat had ermee te maken dat zijn ouders veel rookten en blowden. Na zijn geboorte werd de baby in een pleeggezin geplaatst. Aanleiding was een onderzoek van een kinderarts in het Bredase Amphiaziekenhuis. Rivano had volgens de arts een blauwe plek op zijn buik en een rode plek in zijn nek. Toen de arts vroeg naar de oorzaak, werd vader Kevin agressief.

Later mocht Rivano onder begeleiding bij zijn ouders zijn. In de dagen voor zijn dood was Rivano verkouden. Een buurvrouw hoorde Rivano huilen. Ze hoorde ook Kevin. “Het klonk onprettig. Het was de toon waarmee hij reageerde op het gehuil van de baby. Zijn stem was niet boos, maar wel geïrriteerd.”

De volgende dag wilde moeder Monique de bus pakken om boodschappen doen. Toen bleek dat haar OV-chipkaart niet werkte, ging ze terug naar huis om haar fiets op te halen. Kevin gaf Rivano ondertussen de fles en verschoonde hem. “Toen ik thuiskwam zag ik Rivano op de poef liggen. Ik schrok en Kevin schrok ook."

Monique mocht begeleiding niet bellen
"Rivano was heel hard en zwaar aan het ademen”, verklaarde Monique eerder. “Ik dacht even dat hij epileptische aanval had en wilde de begeleiding bellen. Kevin wilde dat niet en wilde afwachten. Ik had niks over mijn kind te zeggen, nooit.”

Tien minuten later was Rivano weer rustig. Monique legde hem in bed en ging daarna alsnog op pad. Bij thuiskomst blijft Monique ongerust. “Ik zag mijn kind niet zoals hij was. Hij had koortsstuipen. Ik heb toen tegen Kevin gezegd: we gaan naar de huisartsenpost.”

Toen zag Monique bloed bij het mondje van Rivano. “Toen ben ik helemaal geflipt tegen Kevin. Ik vond dat we de dokter al hadden moeten bellen. Maar vijf minuten later was het bloeden volgens Kevin gestopt. Hij zei: ‘Het is toch goed zo, we gaan morgen naar de huisarts.” Kevin gaf haar toen een stukje van zijn joint. Daarna ging Monique naar bed.

Kevin sprak met Monique af dat ze vaker bij Rivano zouden gaan kijken. “Ik keek negen van de tien keer vanuit deuropening met zaklamp naar Rivano. Dan scheen ik de lamp tegen de muur, zodat het licht niet in zijn gezichtje scheen.”

Kevin belt de meldkamer
Als Kevin rond drie uur wakker wordt, hoort hij niets meer via de babyfoon. Hij gaat bij Rivano kijken en schrikt. Hij maakt Monique wakker en belt dan meteen 112. “Hij is helemaal wit. Echt gewoon spierwit”, vertelt Kevin aan de meldkamer. “Hij ziet eruit als een spook, zo wit. Ik hoor helemaal niks. Hij haalt ook geen adem. Hij heeft ook een wond in zijn mond, onder zijn tong.“ De meldkamer begeleidt Kevin vervolgens bij de reanimatie.

Volgens het ambulancepersoneel zag baby Rivano spierwit. “Hij bewoog niet, maakte geen geluid. Hij had een wond in zijn mond”, verklaarde een ambulancemedewerker. “Hij voelde koud aan en dat met kleren aan. Dat vond ik gek, want vader zei dat hij het kind drie minuten voor de melding nog had gezien.”

Tegen een agent zei Kevin dat de baby vijf minuten voor de melding nog geluid had gemaakt. “Maar dat kwam niet overeen met de baby die we aantroffen. Het kindje was bij aankomst extreem koud.” Dit klopt niet volgens Kevin. “Ik heb Rivano niet gehoord, maar wel gezien.”

Rivano overlijdt in het ziekenhuis
Baby Rivano overleed de volgende dag in het ziekenhuis aan de gevolgen van het shakenbabysyndroom. Hij was toen zeven maanden oud. Een dag na de begrafenis werd Kevin aangehouden. Sindsdien zit hij vast.

Er zijn druppels bloed aangetroffen op verschillende voorwerpen in de babykamer. “Er zat onder meer bloed op de luier, knuffel, babyfoon, de spijlen van het ledikant en tegen de muur”, zei de rechter. Waar dat bloed vandaan komt weet Kevin niet. “Ik heb niet meegekregen dat dat bloed daar was. Ik heb er pas later over gehoord tijdens het verhoor.”

* Monique is niet de echte naam van de moeder van Rivano. Om privacyredenen heeft de redactie haar naam veranderd.

 

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.