Video

Ouders willen eerherstel voor hun verongelukte dochter Manon (23): 'Het kwam niet door lachgas'

31 januari 2020 om 07:45
nl
"De vuurpijlen vlogen de lucht in, terwijl wij aan het sterfbed van onze dochter stonden." Op oudejaarsavond raakten Frank en Yvonne Soontiëns hun dochter kwijt. De 23-jarige Manon verloor de nacht daarvoor de macht over het stuur en botste met haar auto tegen een boom langs de Ringbaan-Zuid in Tilburg. Volgens haar ouders wordt er daarna onterecht gesproken over een 'lachgasongeval'.
Profielfoto van Eva de Schipper
Geschreven door

Vader Frank blikt terug op de avond die zijn dochter het leven kostte:

Manons verwondingen leken in eerste instantie mee te vallen, totdat duidelijk werd dat de klap een heftige, inwendige bloeding had veroorzaakt. "Maak je niet druk en tot straks. En daarna een kusje." Frank Soontiens weet nog precies hoe zijn dochter, zonder het zelf te weten, voor de laatste keer afscheid van hem nam.

Zelf uit auto gekropen
In de nacht van 30 op 31 december 2019 verloor Manon Soontiëns onderweg naar huis de macht over het stuur. Ze raakte een reclamebord in de middenberm van de Ringbaan-Zuid en reed tegen een boom. Wonder boven wonder kon ze zelf uit de auto komen. "Ze vertelde mijn collega's toen meteen dat ze lachgas had gebruikt", zegt politiewoordvoerder Willem-Jan Uytdehage. Eenmaal in het ziekenhuis vertelt Manon haar ouders dat ze samen met een vriendin, een uur voordat ze wegreed, één ballon met lachgas had gebruikt.

De opluchting is groot wanneer Manons ouders horen dat haar verwondingen meevallen. Ze blijkt een scheurtje in haar milt te hebben en ze heeft een schram op haar hoofd. "Moeders kreeg nog de opdracht om andere kleren mee te nemen", vertelt Frank. "We zijn die nacht weer naar huis gegaan en gewoon gaan werken. Niets aan de hand. 's Middags zouden we weer op bezoek komen."

Een heel enge film
Maar een aantal uur later gaat Manon ineens heel hard achteruit. "Ze bleek een flinke bloeding in een ader in haar buik te hebben." Ineens kwamen van alle kanten artsen en verplegers aangelopen om zich over de jonge vrouw te ontfermen. "Het was net een enge film", vertelt Frank aangedaan. "Door de bloeding raakten haar organen beschadigd. Ze moest toen heel snel worden aangesloten op allerlei apparatuur."

Het bleek niet genoeg. Om 23.12 uur overleed Manon aan de gevolgen van het auto-ongeval. "We stonden aan haar sterfbed, toen de kamer oplichtte door al het vuurwerk boven Broekhoven. Zo gingen we het nieuwe jaar in. Een nachtmerrie."

'Het was geen lachgas, het was glad'
Door de verklaring van Manon werd haar ongeluk naar buiten gebracht als 'lachgasongeval'. Iets waar haar familie en vrienden totaal niet achter staan. "Natuurlijk keuren we het gebruik van lachgas niet goed. Maar die ene ballon gebruikte ze een uur voordat ze naar huis reed. Er heeft dus best wat tijd tussen gezeten", zegt Frank. "Zelf vertelde ze dat haar achterwielen begonnen te slippen toen ze gas gaf in de bocht. Ze reed in z'n twee, dus helemaal niet zo hard. Later vertelde de politie dat er die avond nog gestrooid was."

"In principe duurt de roes van lachgas kort, maar het effect kan nog een tijdje na-ijlen", vertelt Danielle van Pareren, teamleider Preventie bij Novadic-Kentron. "Er is echter nog geen onderzoek gedaan naar hoe lang dit dan zou zijn en op welke wijze dit versterkt of verlengd wordt als er meerdere ballonnen worden geïnhaleerd." Van Pareren adviseert gebruikers om voor de zekerheid de eerste uren na gebruik niet achter het stuur te stappen omdat het waarnemings- en coördinatievermogen nog niet helemaal hersteld kunnen zijn.

'Ik mis haar bewegingen en haar troep'
De 23-jarige Manon werkte in de zorg en ging daar buiten werktijd gewoon mee door. "Dan had ze eigenlijk afgesproken met een vriendin, maar moest ze ineens weg om een cliënt te wassen. Die kende haar en wilde door niemand anders gewassen worden. En dan ging ze op haar vrije avond gewoon naar die cliënt en liet ze haar vriendin daar even op de bank wachten", vertelt Frank trots.

Thuis in De Moer lijkt het gemis van Manon met de dag groter te worden. "Ik mis haar bewegingen. Ik mis de troep die ze achterliet. Ik wou dat die troep er weer was", vertelt Frank met betraande ogen. "Met haar lange benen en d'r blonde haren. Maar we krijgen haar nooit meer terug."

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.