"Een vrijwilliger is heel druk om alle bolletjes op te halen. Andere mensen komen spontaan langs met een tas wol om te doneren”, zegt Olaf van Woonzorgcentrum Savant de Lisse in Asten.

“Mensen die wol doneren krijgen als dank een kopje koffie en wij hebben er weer een bolletje bij. Er is veel aandacht voor de actie van de dames en die wordt vanuit allerlei onverwachte hoeken gesteund”, zegt Olaf. “De dames zijn erg blij. Ze hebben een grote glimlach op hun gezicht. Eerst werden ze maandag al vijfde in de optocht. Toen waren ze al tot tranen geroerd, en nu dit. Het is een groot succes.”

Of het nou in een huifkar is met carnavalsbeats op de achtergrond of met een kop koffie in het woonzorgcentrum, ze hebben veel leut tijdens hun recordpoging. Daarvoor moeten ze het record tot nu toe verbeteren, dat staat op 7,2 kilometer. Na ongeveer twee kilometer, is er nog vijf en een halve kilometer te gaan.

Breinaalden uit de kast
“En daar hebben we bolletjes wol voor nodig”, zegt de 62-jarige Christel. Ze helpt als vrijwilliger elke woensdagmiddag mee in het zorgcentrum. Dan verzamelen alle dames én heren zich en worden de breinaalden uit de kast getrokken. “Ik heb zelf al zeker vijftien meter gebreid”, vertelt Christel.

Als mensen een stuk sjaal willen doneren, mag dat ook: “Liefst dertig centimeter breed, vierenveertig steken én en breinaalden nummer vier. De kleur maakt echt niet uit. Eigenlijk is alles welkom.”

Geen haast
Hoewel er inmiddels in Nederland ook een andere club een gooi doet naar het record, hebben de dames geen haast, ze willen de recordpoging uiterlijk over drie jaar afronden. “Ik praat eigenlijk te veel”, “zegt de 62-jarige Christel. “Maar het zijn allemaal bejaarden, dus het gaat niet zo snel.” Als de sjaal af is, worden de pilaren in het zorgcentrum ermee bekleed. “En dan gaan we weer op zoek naar een nieuwe, uitdagende recordpoging.

LEES OOK: Dertig dames op een huifkar willen langste sjaal van Nederland breien, maar komen wol tekort