'Blij dat ze de laatste weken niet alleen was', gedenkhoek voor moeder Marie Aarts-van den Ouweland
“Een van de mooiste herinneringen aan de laatste dagen met mijn moeder is het samen zwaaien naar de kinderen en kleinkinderen voor het raam. Mijn moeder woonde sinds carnaval in het verpleeghuis in Dongen en daar mocht in verband met de corona-uitbraak natuurlijk niemand meer naar binnen. Hoe ziek ze ook was, het zien van de kinderen en kleinkinderen, het luisteren naar de muziek en het kijken naar foto’s heeft ze nog heel bewust mee gemaakt. Ze vond het prachtig.
Mijn moeder is geboren in Alphen, maar heeft haar hele leven in Gilze gewoond. Ze was een rustige, lieve vrouw die met weinig tevreden was en altijd thuis was voor haar vijf kinderen en later veel op de kleinkinderen paste. Het zegt genoeg dat die bijna dagelijks langskwamen bij het verpleeghuis om voor het raam naar haar te zwaaien. Ze was bijna zestig jaar getrouwd met mijn vader, Frans Aarts. Bijna, want die zestig hebben ze net niet gehaald in verband met het overlijden van mijn vader vijf jaar geleden. Dat heeft mijn moeder altijd heel erg gevonden en ook vaak gezegd: ‘Dat we die zestig toch niet hebben gehaald...’
‘Misschien was het anders gegaan, als ze thuis was gebleven’
Ons mam was trots op haar kinderen en kleinkinderen. Ook kon ze heel erg genieten van uit eten met de familie en op de koffie gaan bij haar zus of bij familie en kennissen in het dorp.
Achteraf hebben we ons wel afgevraagd of het anders was gegaan als we haar thuis hadden gehouden. Maar ze was diabetespatiënt en had Parkinson en het lukte ons, mijn twee zussen en mijzelf, gewoon niet meer om thuis goed voor mijn moeder te zorgen.
Ze was nog maar twee weken in Dongen, toen bij haar corona werd geconstateerd. Ik was net bij haar op bezoek en wist: als ik nu wegga, kom ik niet meer binnen. Dus ben ik gebleven. Ik heb ruim twee weken in het verpleeghuis gewoond en daar ben ik nog steeds blij om. Blij dat ze niet alleen was. Ons moeder is op 31 maart overleden en 89 geworden. Een mooie leeftijd, maar ja, de manier waarop… Want het steekt nog steeds dat ik in verband met besmettingsgevaar niet bij haar crematie kon zijn.”
Persoonlijk contact
Omroep Brabant heeft met alle nabestaanden die een eerbetoon (willen) brengen aan hun overleden geliefde persoonlijk contact. Veel van hen laten weten dat het ze echt troost biedt. Wil je ook zo’n hommage brengen, klik dan hier om een mail te sturen naar onze redacteur Jacky Goossens. Zij neemt contact met je op en zorgt samen met jou voor een mooi eerbetoon.
Klik op de afbeelding hieronder om meer verhalen uit de gedenkhoek te lezen.