Video

'Ik heb keuzes moeten maken die je in je hart niet wil maken', verzorgingshuis blikt terug op corona

28 juni 2020 om 09:00 • Aangepast 6 juli 2020 om 10:13
nl
"In het begin is het een ver-van-je-bed-show. Maar dan zit je er binnen no-time middenin." Aan het woord is Wendy Bruijsten, verzorgende bij verzorgingshuis Sint Petrus in Boekel. Ze kijkt samen met haar collega's Bernadet van den Acker en Arjan van Herwaarden terug op de coronapiek in het Sint Petrus en hoe het nu gaat.
Profielfoto van Jos Verkuijlen
Geschreven door

Met 21 sterfgevallen op zo'n 10.000 inwoners is Boekel zwaar getroffen door het coronavirus. Verslaggever Jos Verkuijlen en cameraman Dennis Stafleu zijn de hele maand juni in deze gemeente. Ze brengen verhalen over de gaten die in het dorp zijn gevallen en over de veerkracht van de inwoners.

Arjan van Herwaarden is teammanager in het verzorgingshuis. "Je schrikt", vertelt hij over het eerste moment dat corona ook het verzoringinshuis trof. Dat was in maart. Het betekende moeilijke keuzes voor hem. "Ik heb keuzes moeten maken die je in je hart niet wil maken."

"Bij iemand die terminaal is mochten in het begin maar een paar mensen bij. Dan weet je dat een aantal zonen, dochters, ooms en tantes er niet bij mogen zijn als iemand overlijdt. Dat zijn geen boodschappen die je wil vertellen. Dat doet hartstikke zeer."

Ook verzorgende Wendy Bruijsten vond dat een van de moeilijkste dingen. Ze vertelt daar in de video over:

Bernadet van den Acker is cliëntcontactpersoon. Tijdens het hoogtepunt van corona werkte ze niet in Sint Petrus, maar vanuit huis. Ze valt in de risicogroep. "Ik vond het verschrikkelijk om thuis te zijn", vertelt ze. "Ja, ik kan alles bijhouden en lezen. En je hebt contact met familie en je collega's. Maar dat ik thuis zit terwijl collega's keihard moeten werken om het allemaal gedaan te krijgen, is frustrerend."

Hoe Bernadet dat heeft ervaren vertelt ze in de video:

Sint Petrus is nu helemaal coronavrij. Er mag ook meer familie op bezoek nu. "Gelukkig mag er steeds meer", vertelt Wendy. "Mensen hebben weer een aantal vaste bezoekers die binnen mogen komen. Als er nu iemand terminaal ligt, mag er weer familie bij. Dat maakt het allemaal dragelijker."

Zo is het ook voor Arjan. "Er is bij mij ook meer opluchting dat er meer mag. Ik vind het fijn dat er mensen weer op bezoek mogelijk komen. Dat is essentieel. Ondanks alle liefde van de verzorgers, de familie brengt toch iets extra's. Dat ze elkaar in de ogen kunnen kijken in plaats van via een tablet."

Toch zijn de zorgen er nog steeds. "Komt het weer terug?", vraagt Bernadet zich af. "We hebben verschillende cliënten die dit gehad hebben. Stel, er komt er weer eentje tussen. Dan moet een hele afdeling dicht. Ergens ben ik ik wel bang dat het weer terugkomt. Dat iedereen dadelijk denkt: 'Het kan allemaal weer'. Ja, daar ben ik wel een beetje bang voor. Dus we moeten heel goed op blijven letten."

We laten het graag aan je weten als we een nieuw artikel hebben over Boekel. Klik hier om je te abonneren op de nieuwsbrief. Alle verhalen vind je op onze themapagina. Wil je meer zien? Kijk dan op ons YouTube-Kanaal.

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.