Nieuwe roman Kluun vertelt over 'indringende Brabantse familiegeschiedenis'
“Toen mijn relatie uitging, kwam ik erachter dat ik een verhaal wil vertellen over de dingen waar je als vijftiger tegen aanloopt", vertelt Kluun. "Ik merk het ook bij veel van mijn vrienden. Je vraagt je steeds meer af: hoe is mijn karakter beïnvloed door mijn jonge jeugd en mijn puberteit? Wat heeft mij gevormd?”
Het schrijfproces is eigenlijk precies hetzelfde als toen hij twintig jaar geleden zijn debuutroman Komt een vrouw bij de dokter schreef. Het boek dat met meer dan 1,2 miljoen verkochte exemplaren de best verkochte Nederlandse debuutroman ooit is.
Ook toen was Kluun van plan een volledig autobiografisch verhaal te schrijven. “Tot ik erachter kwam dat ik helemaal niet zo nodig de geschiedenis van Judith en Raymond van de Klundert hoefde te vertellen, toen zij kanker kreeg. Ik wilde vertellen wat er gebeurt als je in de bloei van je leven bent, je denkt dat het leven maakbaar is en je komt er ineens achter dat dat niet zo is. Dat werd een roman."
Stijn is terug
In zijn nieuwe boek is Stijn weer terug, maar nu 55 jaar oud. Zijn dochter is volwassen. Hij is gescheiden. Lange en korte relaties zijn allemaal mislukt. Zijn moeder heeft Alzheimer en zit in een verzorgingshuis.
Stijn gaat terug naar zijn jeugd in Brabant en stuit op een aangrijpende familiegeschiedenis. "Dat is autobiografisch", vertelt Kluun. De zoektocht naar die familiegeschiedenis leverde hem een indringend moment op met zijn moeder.
“Mijn opa zat de laatste anderhalf jaar van de oorlog ondergedoken in Hulten. Daar had mijn moeder vaak over verteld. Door onderzoek in gemeentearchieven kwam ik erachter waar dat huis was. Het was een voormalige bakkerij naast het caravancentrum. Ik ben er naartoe gegaan en stond op een gegeven moment in het keldertje waarin mijn opa ondergedoken zat.”
Video van de kelder
De moeder van Kluun had Alzheimer. "Ze is intussen overleden. Maar ze wist eigenlijk van voren niet meer dat ze van achteren leefde. Ze wist niet meer wie de koning van Nederland is. Of dat het meisje dat voor haar zat een kleindochter is.”
In het bejaardenhuis van zijn moeder liet Kluun een video van de kelder zien. "Het eerste dat mijn moeder zegt is: ‘Oh, dat kelderke ken ik. Daar heeft ons pa ondergedoken gezeten'. Ongelofelijk! Ik krijg er weer rillingen van.”
Bang voor vuurwerk
De oorlog heeft op zijn moeder een onuitwisbare indruk gemaakt: “Mijn moeder kwam als zevenjarig meisje in Hulten in een bombardement terecht. Het hele centrum werd verwoest. Sindsdien is ze altijd bang geweest voor lawaai, vuurwerk, ACDC of de test van het luchtalarm.”
Kluun omschrijft het boek als ‘een Brabantse roman met een tikje Amsterdam erin’. Breda komt erin voor. En natuurlijk veel plekken in Tilburg: het verzorgingshuis Padua, de Hasseltstraat en het draaiende huis.
De presentatie is zaterdag 29 augustus in de Lochal, de plek waar het boek ook voor een groot deel is geschreven. Op 12 september is er ook nog een presentatie in verzorgingshuis Padua.