Het Dr. Mollercollege in Waalwijk aan de Olympiaweg deelt zijn gebouw met de Walewyc-mavo. In totaal zijn er op een dag 1800 leerlingen en 200 docenten. Directeur Kees Maas loopt regelmatig zijn rondes door het gebouw. Normaal gesproken doet hij dat, als er veel leerlingen zijn, met een mondkapje op. Maar nu op het moment van ons interview is de school zo goed als leeg. Het mondkapje is af.

Maas laat het atrium zien. Het is het centrale punt in de school waar alle leerlingen van de ene naar de andere plek gaan en hun pauzes hebben. Leerlingen mogen binnen de anderhalve meter van elkaar komen. Personeel moet op afstand blijven. “Maar hier in deze ruimte, als alle leerlingen er zijn, lukt dat niet.”

Het personeel dat surveilleert in deze centrale ruimte heeft dan een spatscherm voor, of een mondkapje op. “We moeten voorzichtig zijn met elkaar. Je hebt hier maar hele korte contacten met elkaar. Maar ze zijn er wel”, zegt de directeur. Is het dan wel te doen? “Als je je strikt aan de regels wilt houden, dan niet, nee. Als je het zo goed mogelijk wil doen en je accepteert dat het niet honderd procent kan, dan kan het wel.”

De directeur is er duidelijk over. “Als er echt altijd anderhalve meter afstand gehouden moet worden, dan moeten we nu stoppen. Dan gaat de tent dicht.” Toch denkt hij dat zoals het nu gaat, het risico te accepteren is. “Het is een ingecalculeerd risico.”

Leerlingen met klachten moeten thuis blijven. Op dit moment is zo’n tien procent van de kinderen thuis. Sommige leerlingen met klachten worden getest. Het is nog wachten op een uitslag. Dat er een keer een leerling positief gaat testen, weet de directeur zeker. Dan wordt het een grote uitdaging om goed bron- en contactonderzoek te doen. "Ik hoop dat de GGD het onderzoek dan voor elkaar krijgt. Het contactonderzoek voor leerlingen is gigantisch veel werk. Die hebben heel veel contacten."