Het blijft elke keer bijzonder, vertelt René aan de telefoon. “Het is een jurysport, dus het blijft afwachten. Het is geen Formule 1 waarbij iemand als eerste over de streep komt.”

Het Nederlands Kampioenschap Onderwaterfotografie wordt gehouden als shoot-out: “Twee dagen naar Zeeland, dan moet het gebeuren. Het is niet dat je van een heel jaar de mooiste foto’s mag uitzoeken en die kan insturen.”

Weterings won in de categorieën 'Macro' en 'Visportret'. Tweede werd hij in de categorie 'Groothoek met model'. Die prestaties leverden hem het 'overall kampioenschap' op.

Op de foto met het model is hij misschien wel het meeste trots. Het is namelijk niet zomaar een model dat met hem het water in ging bij Dreischor in het Grevelingenmeer. Dochter Isis van twaalf wilde wel voor hem poseren. “Daar had ik echt zin in. Ze is van jongs af aan al een waterratje. Ze mag ook op vakantie af en toe duiken en ze houdt van snorkelen. We hebben er samen een dik uur aan besteed.”

Een uur nemen voor een mooie foto klinkt misschien lang, maar René houdt van een grondige voorbereiding. In de foto voor de categorie Visportret zat een boel werk: “Daar heb ik wel een paar duiken aan besteed. Kijken of de vissen er zijn, oefenen met foto’s en de instellingen en dan thuis checken op de computer of het resultaat is zoals ik wil.”

Op de wedstrijddag zelf moet het dan ook nog maar lukken. “Ik heb eigenlijk de hele duik op anderhalve meter diepte gelegen. Je moet het gedrag van die visjes ook een beetje leren kennen, weten hoe een visje reageert. Ze zijn heel nieuwsgierig, dus ze komen wel naar je terug. Soms tik ik op een steen en dan komen ze naar je toe. En dan is het nog een kwestie van op het juiste moment alle instellingen van de camera goed hebben staan.”

Hoewel het ook weleens op de laatste minuten van een duik aankomt: “Ik ga ook wel eens duiken en dan kijk ik wel wat ik tegenkom.” De foto die René maakte in de Macrocategorie is daar een goed voorbeeld van. “Die nam ik in de laatste tien minuten van een duik van anderhalf uur.”

Ook deze zondag heeft René onder water gelegen met zijn camera. Toevallig weer op een van zijn wedstrijdstekken: bij Dreischor in het Grevelingenmeer. Al is het water nog maar acht graden. “Maar het zicht was wel een meter of acht”, klinkt hij enthousiast. “Dat is al gauw vier keer zoveel als in de zomer. En ik heb toch weer lekker een uurtje gedoken.”

LEES OOK: Een uur lang wachten op een guitig visje voor een prijswinnende onderwaterfoto