Mike vindt het een beetje eng om zijn verhaal te vertellen tegen een onbekende mevrouw aan de telefoon. Dus doet moeder Adriana dat voor hem. Ze vertelt dat haar man eerder deze week beelden van de rellen zat te bekijken op zijn telefoon. Toen Mike zag waar zijn vader naar keek, legden zijn ouders hem uit wat er aan de hand was. "Hij vond dat echt heel erg. Dat doe je toch niet, zei hij."

Mike wilde graag iets doen voor de agenten die tegenover de relschoppers stonden. "Hij vroeg meteen: mag ik kaartjes maken?"

En zo geschiedde: ruim tweehonderd kaartjes werden beplakt met vrolijke stickers. Bloemen en vlinders voor de politie, in plaats van stenen. In elk kaartje schreef zijn moeder: "Beste agent, we zijn trots op je en staan achter je. Stay safe!"

Adriana heeft veel belangstelling voor het werk van de politie en het leger en dat is overgeslagen op haar zoon. Dat geldt ook voor de afkeer van onrecht: "Normen en waarden vinden we heel belangrijk. We leren Mike en zijn broertje dat als je mensen met respect behandelt, ze dat ook bij jou doen. En dat politie-agenten ook gewone mensen zijn, die 's avonds graag veilig weer naar huis willen."

Lachend vertelt Adriana dat haar hand wel een beetje lam is van het schrijven van tweehonderd kaartjes. Maar uiteindelijk zat een hele emmer vol en kon Mike ermee naar het politiebureau in Den Bosch. Hij bracht de kaartjes overigens in twee etappes. De eerste keer waren het er niet genoeg voor iedereen en dat kon natuurlijk niet. Hij kreeg er een mooie knuffel voor terug en zijn broertje ook.

Een wijkagent die een kaartje van Mike kreeg, zette vrijdag een foto op Instagram met de tekst: "Keilief! Dit laat mijn politiehart sneller kloppen en geeft je zo'n goed gevoel."

In een mail schrijft de wijkagent dat hij hard heeft moeten werken om de binnenstad te beveiligen: "Dat lukte eerst niet omdat het te gevaarlijk was. Dat druist zo in tegen je gevoel en dat doet pijn. Naast deze machteloosheid is er ook een gevoel van woede. "

"Als je dan dagen later nog een kaartje krijgt van een manneke van 7 die de moeite neemt om voor iedere agent een kaartje te schrijven, maakt me dat trots en is dat echt een hart onder de riem. Die waardering motiveert mij en ik ben trots dat ik een agent in Den Bosch ben."

Mike komt vaker in actie. Rondom de jaarwisseling kregen ook agenten die alle zeilen moesten bijzetten in Veen kaartjes van hem. En via social media verrast hij hulpverleners soms met een tekening.

Zijn ouders verwachten dan ook zeker niet dat Mike zelf ooit een relschopper zou kunnen worden. Toch grepen ze de gelegenheid wel aan als leermoment: "We hebben tegen hem gezegd dat we hopen dat hij zoiets later nooit gaat doen."