“Mijn lichaam is veel vatbaarder voor virussen en het is voor mij moeilijker om adem te halen. Dat maakt het extra beangstigend die keren dat ik echt de deur uit moet.” Ze gaat eigenlijk alleen de deur uit voor een medische afspraak. “Verder ga ik één keer in de week boodschappen doen en af en toe ga ik samen met mijn moeder met de rollator wandelen.”

Toen er in de afgelopen zomer de teugels weer gevierd konden worden, veranderde er voor de Manoek vrij weinig. "Ik kwam nog steeds nergens meer binnen en kon het me niet veroorloven om met mensen af te spreken.” Buiten directe familie komt ze niet in de buurt van anderen. "Dat is beangstigend met mijn gezondheid. Dat er eind vorig jaar een mondkapjesplicht werd ingevoerd, was dan ook een grote opluchting."

Manoek staat op de lijst om eerder gevaccineerd te worden dan haar leeftijdsgenoten, maar wanneer die prik precies gezet kan worden, is voor haar nog altijd onduidelijk. “Bij het RIVM moeten ze nog beslissen of ik binnenkort aan de beurt ben of pas in mei.”

Voor Manoek brengt die vaccinatie veel vrijheid. “Ik zou natuurlijk ook wel weer naar een concert willen, maar daar gaat het me nu helemaal niet om. Het gevoel van veiligheid is voor mij het belangrijkst. En mijn vrienden en vriendinnen weer zien is ook erg belangrijk.”

Manoek snapt de frustratie die veel jongeren hebben met de strenge lockdown. "Daar heb ik begrip voor, maar sommige reacties waren zo hard dat het me raakte. Er werd gezegd dat kwetsbare groepen maar langer binnen moeten blijven. Terwijl ik al ruim een jaar geïsoleerd ben, waar anderen tussendoor nog wel veel vrijheden hadden.”