Niet onverwacht maar toch nog toch verrassend was deze vondst van een Duitse Schrapnellmine aan de voet van het bruggetje Jannezand in Hank. Het historisch bruggetje wordt momenteel gerestaureerd en bij het blootleggen van een geleidingsmuur werd ook de mijn zichtbaar. “Het was een explosief in de grond met de struikeldraad er nog aan”, vertelt een ooggetuige. “Het is waarschijnlijk een soort valstrik geweest. Als je tegen de draad aanliep ging de mijn af.”

Voordat de restauratie van de brug van start ging is er uitgebreid onderzocht of er nog blindgangers in de bodem van de Bleeke Kil zaten. De Bouncing Betty werd toen niet gedetecteerd. “Omdat gegraven moest worden bij een landhoofd, heeft een gespecialiseerd bedrijf dat stuk apart onderzocht en daarbij werd de mijn door de apparatuur wel opgemerkt.”

Het bruggetje Jannezand is tijdens de Tweede Wereldoorlog fors onder vuur genomen door de geallieerden. Het bruggetje was voor de Duitsers een cruciale verbinding tussen Hank en de achtergelegen Biesbosch. “De opgegraven Bouncing Betty had de grootte van een fors conservenblik”, vertelt de ooggetuige. “Kijk maar eens op YouTube, dan weet je wat er is gevonden.”

De opgegraven Duitse Schrapnellmine was de bekendste antipersoonsmijn die in de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers is gebruikt. Bij activatie, bij de Jannezandse brug door middel van een struikeldraad, springt dit type mijn omhoog en ontploft ter hoogte van de heup. “Het was niet bedoeld om te doden, maar om militairen zwaar te verwonden”, legt Louis de Bot van de Archiefkring Hank uit, die best geschrokken is van de vondst.

“Deze mijn heeft ruim 75 jaar in de bodem gezeten aan de voet van een muurtje bij de brug”, aldus De Bot in een reactie. “Goed dat de mijn gevonden is, maar het roept ook vragen op of er nog meer zit.”

De Schrapnellmine ofwel Bouncing Betty is afgevoerd en onschadelijk gemaakt door de Explosieve Opruimingsdienst Defensie (EOD).

LEES OOK: Eindelijk: het historische Biesbosch-bruggetje Janezand wordt gerestaureerd