De nieuwe winkel ging vrijdag voor het eerst open. Bezoekers lopen de verschillende uitgiftetafels langs en ontvangen hun producten. De verhuizing was zo’n grote klus, dat de schappen nog even leeg blijven. Over ruim een maand moet het supermarktconcept af zijn. “Mensen kunnen dan langs de schappen lopen á la Albert Heijn. Ik hoop dat dat van de grond komt, zodat mensen niet in de rij hoeven te staan voor hun eten. Ik vind dat echt mensonwaardig", zegt De Kok.

Dat de opening zoveel blijdschap oproept, is niet gek. Lange tijd zat de voedselbank in een pand dat veel te klein en gedateerd was. Er waren lekkages en er stond schimmel op de muren. De vrijwilligers zagen de toekomst zelfs zó slecht in, dat ze vreesden dat ze moesten stoppen. Dat is nu voorgoed van de baan. “Dat het eindelijk is gelukt, doet wel iets met mij”, bekent de voorzitter met tranen in zijn ogen.

Toch roept het bij hem ook een dubbel gevoel op. "Ik ben trots op veel mensen maar teleurgesteld in anderen. Trots op dit nieuwe pand en de vrijwilligers. Maar ik mis de betrokkenheid van de gemeente. Ze zouden bij ons langskomen, maar tot nu toe is er alleen iemand geweest om de brandveiligheid te controleren. Ik snap het wel, maar het stoort me toch.”

De gemeente is aan de andere kant wel toereikend geweest met de subsidie, vertelt de voorzitter. “Maar het is makkelijk om een cheque uit te schrijven. We hoeven heus niet elke dag een schouderklop, maar een bezoekje is toch niet teveel gevraagd?”

Om alle ruim 500 klanten van de Voedselbank in Tilburg te voorzien van eten, zijn snel meer vrijwilligers nodig. De wens is om drie keer in de week eten uit te delen. Nu gebeurt dat één keer in de week. “De aanwas van vrijwilligers blijft een probleem. We hebben tweehonderd extra mensen nodig zodat alles goed verloopt. We zitten nu amper aan de honderd vrijwilligers terwijl we ook nog het distributiecentrum zijn voor de hele regio en onderdak bieden aan de dierenvoedselbank. Er is een disbalans.”

De Kok is om meer dan één reden blij met de nieuwe locatie. “We zitten op een doodlopend stuk straat, waardoor cliënten beter anoniem kunnen blijven.” Anonimiteit is belangrijk voor veel cliënten, weet de voorzitter. “Ik sprak vanmorgen een vrouw die voor haar zoon eten kwam halen. Zij komt uit Noord, maar wilde daar niet naar de uitdeel-locatie, omdat iedereen haar zou herkennen.”

Er heerst volgens hem nog veel schaamte onder cliënten. Om die reden komt er ook een koffiehoek in het pand. “Heel veel mensen in deze doelgroep zijn eenzaam en schamen zich dat ze naar de voedselbank moeten. Veel mensen isoleren zichzelf omdat ze in hun sociale kring financieel niet mee kunnen doen. Ik wil dat dit meer wordt dan alleen een plek voor voedsel. Veel mensen doen hier hun administratie, omdat ze hier wifi hebben."

In februari hoopt de voedselbank volledig operationeel te zijn.