“Een lachsessie kan natuurlijk in je eentje, maar hij werkt het beste in een groep. Pak je familie erbij of maak een groepje met je collega’s”, vertelt Jan. “Het begint met een kleine warming-up. Eerst even je nek ronddraaien en rare gezichten trekken. Als je gezicht warm is, kun je aan de slag.”

“Het begint allemaal met een kleine glimlach. Gewoon je mondhoeken ophoog halen. Lachen is zo aanstekelijk dat dit al genoeg is om iedereen aan het lachen te krijgen. Op een moment breekt iemand in lachen uit en dan volgt de rest vanzelf. Er ontstaat een lachgolf die iedereen meeneemt. Dit mag zo lang duren als het doorgaat.”

Uiteindelijk kom je volgens Jan terecht in de sterkste lach: de slappe lach. “Tijdens de slappe lach denk je helemaal nergens meer aan. Je bent alleen nog maar bezig met lachen. Het stopt je hele denkproces en je maakt het gelukshormoon endorfine aan. Op dat moment denk je alleen nog aan je ademhaling. Al het andere verdwijnt.”

Na 15 jaar lachtherapie is Jan een ware lachgoeroe geworden. Aan het einde van zijn sessies gebeurt altijd hetzelfde. “Het wordt altijd even stil. Iedereen is uitgeput en ontspant. Je voelt een enorme rust over je heen komen, alsof je net klaar bent met een zware work-out. Iedereen moet even bijkomen van wat er net gebeurd is.”

Jan benadrukt dat hij geen cabaretier is, maar ook geen dokter. “Een echte depressie kan je natuurlijk niet weglachen. Mijn sessies zijn niet bedoeld als oplossing voor iemand met zware mentale klachten. Ze zijn bedoeld voor mensen die een opkikker kunnen gebruiken."