Als eerbetoon aan zijn grote vriend gaat Schouten vanavond, exact een jaar na de moord, dineren met collega-advocaat Onno de Jong. “Samen met Peter. Zeg je dat zo?”, vraagt Schouten.

“Onno en ik gaan herinneringen uitwisselen. En dat willen we elk jaar gaan doen, op een geheime locatie en samen met iedereen die met Peter heeft gewerkt. Zodat we hem nooit vergeten. Niet dat dat bij mij ooit zou gebeuren, maar je hoort nog steeds allerlei nieuwe dingen over Peter. Daar krijg ik nooit genoeg van.”

“Wat ik het meest aan hem mis? Onze gesprekken en vooral het luisteren. Peter was een spiegel. Hij kon heel goed luisteren en ik kan heel goed praten", grinnikt Schouten.

Schouten maakt tijd voor Omroep Brabant tussen twee zittingen en een lunchbroodje. “Het werk gaat door", zegt hij verontschuldigend. En hoe. Afgelopen weekend werden er in de liquidatiezaak rondom Peter R. de Vries opnieuw twee verdachten aangehouden.

Een van hen zou tweemaal gelinkt worden aan Ridouan Taghi, de topcrimineel in het Marengo-proces waarin Schouten kroongetuige Nabil B. bijstaat. ”Dat kostte me zo veel bel- en denktijd dat ik eigenlijk nergens anders aan toe ben gekomen. Ik was gewoon te druk om in een zwart gat te vallen.”

Maar, zo geeft hij toe, de afgelopen dagen waren toch wel zwaar. “Ik ben al een maand geleden begonnen met het teruglezen van onze appjes en het beluisteren van de voiceberichten. Dat kon ik niet laten. Zwaar, ja. Maar goed, je moet het toch een keer verwerken.”

Dat verwerkingsproces verloopt met horten en stoten. “Ik barst niet zomaar meer in tranen uit. En laatst ook weer wel, toen de secretaresse van Peter op de eerste zittingsdag van het proces een zak krentenbollen uit haar tas toverde. Peter had die ook altijd bij zich, omdat hij de broodjes bij de rechtbank zo klef vond. Dat was toch weer genoeg, ook al wordt het steeds beter.”

Sinds februari, zegt Schouten zelf. Nota bene na het teruglezen van een van de duizenden appjes die de twee elkaar sinds 2015 stuurden. Want tot dat moment knaagde er nog zelfverwijt.

“Ik vond lange tijd dat ik veel harder had moeten zijn richting de overheid over de beveiliging van Peter”, legt Schouten uit. “Daar heb ik vaak op gewezen en zelfs een vergadering met de overheid over belegd. Die beveiliging is steeds niet op gang gekomen en dat verweet ik mezelf. Want achteraf, nu mijn vriend dood is, zou ik elke dag willen zeggen dat er nog niks is geregeld.”

Een jaar later is die beveiliging nog steeds niet orde, meent Schouten. “Ik vind dat er sprake is van ambtelijke naïviteit. Na een tijdje sukkelt iedereen weer in slaap. Een Hollandse mentaliteit, omdat wij dit soort geweld niet gewend zijn. In Mexico sukkelt niemand meer in slaap, hier denken we dat het allemaal wel meevalt. Tot de volgende een kogel krijgt.”

Een quote van de Engelse premier Winston Churchill die De Vries naar hem stuurde, bracht hem meer gemoedsrust. “Die ging voornamelijk over moed. Iets wat Peter volop had. Ik realiseerde me wat de consequenties kunnen zijn als je je inzet voor rechtvaardigheid, de rechtsstaat en een kroongetuige. Dat je de gevolgen kent en aanvaardt.”

De weerzinwekkende gebeurtenissen van een jaar geleden in Amsterdam maakten hem alleen maar nóg strijdbaarder. Net als de gebeurtenissen van afgelopen weekend. “Ik ben tevreden dat politie en justitie deze keer goed werk hebben geleverd en dat al deze aanhoudingen plaatsvinden. Dat geeft hoop", zegt Schouten.

"Het zou belangrijk en gewéldig zijn als alle mensen die betrokken waren bij de moord, daarvoor terecht moeten staan", besluit Schouten. “Dat hoort bij Peters nalatenschap. Je zou kunnen zeggen dat dat mijn heilige graal is. Peter loste namelijk ook altijd alles op.“