“Het is net Freek Vonk”, zo omschrijft moeder Michèlle de Haas haar zoontje. "Senn is helemaal gek van de natuur. Hij is idolaat van het vangen van beestjes. Wormpjes, slakken of zelfs maden: hij pakt het allemaal", weet zijn moeder. "Ik ben overal bang voor", lacht ze.

De kleine bioloog aarzelde dan ook geen moment om de acht-poter achterna te gaan. "Mama, grote spin! Grote spin", riep hij. "Ik had geen idee. Hij vraagt altijd netjes of hij het mag pakken, dus dat mocht." En dus werd het diertje, dat naast de hondenbench zat, vakkundig in een potje gedaan.

Na wat zoeken op internet, kwam pas het besef. Michelle stuurde de foto van de spin door naar een vriendin, die artikelen vond over het bijzondere schepsel. Het AD omschreef de spin eerder als ‘agressief’ en ‘giftig’.

'Enorme klauwen'
"Enorme klauwen had 'ie. Hij was ook een stukje groter dan normaal." Na het opmeten kwam Senn volgens zijn moeder op zo'n zes centimeter van poot tot poot. "De spin was ook enorm snel, dat was echt niet normaal."

Het diertje kwam eerst vooral in het Zuid-Europa voor, maar door klimaatverandering gedijt het beest ook hier steeds beter. Spinnen-expert Sjef van Overdijk bevestigt dat het gaat om de valse wolfspin, de zogenaamde zoropsis spinimana.

'Niet gevaarlijk'
Toch liep het kindje volgens de deskundige geen enkel risico. “De spin bijt alleen als hij in het nauw zit, bijvoorbeeld als hij vast komt te zitten in kleding. De klachten zouden dan vergelijkbaar zijn met een wespensteek.” De Oirschotse deskundige is gek op spinnen, werkte jarenlang bij Dierenpark de Oliemeulen in Tilburg en richtte de website Spinnetjes.com op.

“Elke spin is in zekere mate giftig, maar de kracht is heel variabel per soort. In Nederland is geen enkele spin giftig genoeg om ons kwaad te doen”, benadrukt Van Overdijk. "Zelfs in Zuid-Europa wordt nooit iemand gebeten en daar leven er veel meer." Hij kon wel lachen om de dappere daad van de jongen. “Dat zo’n menneke de spin gewoon vangt is wel heel erg mooi. Waarom zou een huisvrouw dat dan niet gewoon kunnen?”

Moeder en zoon hebben het spinnetje inmiddels weer vrijgelaten in de tuin. En dus blijven mooie herinneringen en goed verhaal voor op verjaardagen over. "Ik hoop niet dat zijn familie nog komt, hoor."